Kon je onlangs al alles lezen over de Pivot Mach 4, is het nu tijd voor een van onze andere favoriete mountainbike. Het gaat om de Trek Supercaliber SLR 9.9.
Net als de Pivot heeft de Trek het bijzonder lang uitgehouden zonder tussentijdse facelift. De Supercaliber moest het al die tijd doen met ‘slechts’ 60 millimeter veerweg aan de achterkant, terwijl de meeste concurrenten – zoals de Pivot – dubbel zo hoog zitten. Hoe kan deze fiets zich dan toch zo goed meten met de rest? Simpel: de Trek blinkt uit op veel andere belangrijke punten, zoals de stijfheid en het directe rijgevoel dat elke wedstrijdrijder wil.
Maar laten we beginnen bij de basis. Want hoewel ook deze fiets nauwelijks lijkt te zijn veranderd, is dat wel degelijk het geval. Het belangrijkste is dat de achterdemper niet meer bij Fox vandaan komt maar in samenwerking met RockShox wordt gemaakt, waarbij de veerweg is opgerekt naar 80 millimeter. Ook is de bevestiging vereenvoudigd en zijn er geen speciale tools meer nodig, wat het concept simpeler en gebruiksvriendelijker maakt. Wat verder direct opvalt is dat het frame een stuk steviger oogt: het is overal groter, breder en dikker, alsof het flink opgeblazen is.
Op de singletracks vertaalt zich dit vooral in veel meer stijfheid en een idioot snel reagerende voorkant: de Amerikanen noemen dat heel treffend snappy, wij zeggen suf ‘lekker wendbaar’. Net als de Pivot is de Trek ook in geometrisch opzicht gegroeid. Het frame is over de hele linie ruim een centimeter langer dan zijn voorganger en de balhoofdhoek is wat luier. Hierbij past ook het vergroten van de veerweg vooraan van 100 naar 110 millimeter.
Niet gezwicht
Ook Trek krijgt van ons een schouderklopje voor het kiezen van een ouderwetse kabelloop. Het eigen (opnieuw erg stijve) carbon stuur uit één stuk biedt een uitgelezen mogelijkheid om de kabels volledig weg te werken, maar gelukkig is Trek niet gezwicht. Het ziet er ten opzichte van andere fietsen misschien wat knullig uit, maar vergis je niet: met de draadloze AXS-setup en slechts één remkabel zul je in de toekomst o zo blij zijn wanneer het tijd is voor onderhoud.
De nieuwe Supercaliber heeft niet alleen achteraan Fox vervangen door RockShox, ook de Sid Ultimate aan de voorkant is nieuw. De twee veringen werken erg prettig samen en voelen zeer soepel wanneer je het aandurft ze niet te hard op te pompen. Vreemd is dat Trek nog wél een Fox-dropperpost monteert, die qua looks volledig uit de toon valt bij de rest van de fiets. De Transfer SL heeft maar twee standen – hoog en laag – en is niet traploos instelbaar. Best een gemis, merken we wanneer we van de ene fiets op de andere springen.
Harde fully
Tijdens langere afdalingen merken we goed waarom de Pivot zoveel draaipunten heeft – of eigenlijk, wat de Trek mist. De Supercaliber is een zeer vereenvoudigde fiets, wat hem licht maakt en waardoor hij er haast uitziet als een hardtail, en zo rijdt hij ook: dit is een ‘harde’ fully, geen soepel plooiend vliegend tapijt van kasjmir. Grotere obstakels voelen we goed, we brengen ons lichaam verder naar achteren om de impact op te vangen.
Het lijkt erop dat vooral het achterwiel veel te verduren krijgt, en laten nu net deze wielen idioot licht en dus gevoelig zijn. Een tire-insert is dan ook geen overbodige luxe. Voordeel van deze veerstrategie is dat een lockout eigenlijk overbodig is. Dit vergroot het rijcomfort, want over de vering hoef je niet meer na te denken. Verder levert dit veerconcept nog steeds erg veel grip op in de vele kombochten die we op onze Nederlandse routes hebben, en dat is prettig!
Wat ook prettig is, zijn de nieuwe Bontrager Sainte-Anne-banden met hun forse breedte en lage profiel – een soort goede kruising tussen een Maxxis-karkas en Racing Ralph-profiel. Ze voelen soepel en bieden veel grip, wat een groot verschil is met de ‘oude’ Bontragerbanden. Bij de wielen is het dan weer niet louter hosanna. Dat gewicht van net 1200 gram moet ergens vandaan komen en dat kost wat: zeker aan de achterkant laat de stijfheid wat te wensen over.
Beter dan best?
Voor de conclusie kunnen we gewoon terug in de tijd stappen. Fiets je veel op Nederlandse routes, dan is de Trek Supercaliber dé fiets die je wilt. Razendsnel, licht, snappy, ziet eruit als een hardtail en voelt ook haast zo. De Trek heeft alles wat je nodig hebt en niets meer dan dat. Nadelen openbaren zich pas wanneer je het op grof terrein en lastige parcoursen moet opnemen tegen een fiets als de Pivot – wat in mijn ogen nog steeds een van de allerbeste bikes is.
De Mach 4 SL heeft een van de beste veersystemen, een uitgekiende geometrie die niet is doorgeschoten en voelt zeer solide en betrouwbaar aan. Geen wegwerpspul maar kwaliteit! De Trek voelt stugger, sneller en directer, de Pivot is waarschijnlijk net zo snel maar rijdt alsof je moonwalkend door de disco schuifelt.
Moet je nu naar de winkel rennen als je al een ‘oude’ Supercaliber of Mach 4 SL hebt? Nee! Beide fietsen zijn heel goed én verbeterd, maar de marges zijn klein: heel goed veel beter maken is niet makkelijk. Rijd dus vooral nog even door met je karretje, maar ben je écht toe aan wat nieuws, twijfel dan niet en koop gewoon hetzelfde. Deze twee toppers werken namelijk subliem.
Specificaties Trek Supercaliber SLR 9.9
Plus: onklopbaar op de Nederlandse trails en stijver dan je wegracer
Min: trekt lastig terrein iets minder goed
Prijs: € 11.499
Frame: OCLV Carbon/Sidluxe Istrostrut
Voorvork: Rockshox Sid SL Ultimate
Gewicht: 9,4 kg
Groep: SRAM XX Eagle/32, 10-52
Remmen: SRAM Guide RS 160/160
Wielen: Bontrager Kovee RSL
Banden: Bontrager Sainte-Anne SL XR
Zadel en -pen: Aeolus RSL/Fox Transfer SL 125mm
Stuur en -pen: Bontrager RSL
Maten: S t/m XL