Waar de racefietsen van Lapierre zeer onderscheidende vormen hebben, oogt hun marathon-MTB op het eerste gezicht eerder doorsnee. Geldt dat ook voor zijn karakter, of is dit een gevalletje ‘stille wateren, diepe gronden’? Wij gingen op pad met de Lapierre XRM 8.9.
Het Franse Lapierre mag de hamer oppakken om aan de weg te timmeren als hét innovatieve, toonaangevende fietsenmerk van Accell Group. Deze Nederlandse holding ken je wellicht van merken als Ghost, Raleigh, Koga, Batavus en het onderdelenmerk XLC. Vanaf 2025 voorziet Lapierre de Picnic PostNL ploeg van racefietsen, om precies te zijn die fietsen met de zo kenmerkende constructie van de ophanging van de achtervork aan de bovenbuis. Aan ambitie geen gebrek dus.
De XRM, daterend uit 2022, is qua looks duidelijk minder onderscheidend dan de racefietsen van het merk uit Dijon. Of veiliger: en profil zou je de fiets zo verwarren met bijvoorbeeld een Lynx Race, Scalpel of Oiz. Dat wil niet zeggen dat de XRM niet vernuftig is, alleen zit het vernuft ergens anders verborgen.
Bonuspunten
Van dichtbij gezien blijkt het ontwerp meer onderscheidend. De liggende achtervork is flink oversized, de staande van boven gezien breed en plat en van de zijkant dun, wat moet zorgen voor zijdelingse stijfheid en verticale flexibiliteit. De onderbuis is niet rond maar een beetje ‘uitgehold’ bij het balhoofd. Fraai! Deze details komen minder goed uit de verf door de hoogwaardige maar wat degelijke blauwe painting, een effect dat mogelijk versterkt wordt door de sombere wintermaand waarin ik de fiets test.
De vele kabels bungelen in alle lengtes voor de degelijk ogende cockpit uit, de weegschaal stopt bij 12,5 kilo. Gouden letters, veerelementen en een dito Limotec-dropper moeten de fiets een chique uitstraling geven, maar ik mis toch een beetje de wow-factor en de keuze voor goud in de Lage Landen met zijn calvinistische roots is gewaagd. Tegelijkertijd gaat functie boven vorm. Kabels zijn in te korten, zware wielen te vervangen. Over vorm gesproken: in vorm is deze Lapierre XRM zeker.
Veel kabels.
De functionaliteit is namelijk uitstekend, met kwalitatieve Fox Factory-veerelementen met 120 millimeter vering voor en 110 millimeter achter, een makkelijk verwisselbare losse stuurpen en kabels die buitenom het balhoofd lopen en vervolgens (bijna) geheel door het frame. Bonuspunten! De flexibele staande achtervork is met slechts twee scharnierpunten opgehangen, wat moet zorgen voor meer stijfheid, stevigheid en eenvoudiger onderhoud. De constructie zorgt ook voor een directer gevoel van de achterkant.
De vering lijkt een dosis energie – zeg maar een duwtje – mee terug te geven wanneer je stevig doortrapt of klimt en voelt stevig aan, zonder te wippen. Zo zie je dat functionaliteit niet altijd met het oog te vangen is, maar vaak verborgen zit: deze XRM heeft dan wel een minder onderscheidend uiterlijk dan zijn racefiets-broertjes en -zusjes, dat betekent niet per se dat hij ook minder intrinsieke kwaliteiten heeft.
Lange zit
Die stevige vering voel je als je de paden op gaat – of er naartoe rijdt: hij is niet tot nauwelijks onder de indruk van pedaalinvloeden. Je hebt werkelijk geen idee dat je op pad bent met 120 millimeter voor en 110 achter, een set-up waar ik vaak twijfels over verneem als de veerweg ter sprake komt (‘is dat geen overkill voor Nederland?’). Als dat al zou gelden, dan gaat dat voor de XRM zeker niet op. Alleen bij een te softe instelling verandert het karakter wat, maar verwacht hier geen Citroën-vering. Deze eigenschap past overigens prima bij het gebruiksdoel van de fiets: marathon. Maar wat is precies marathon en waar rijd je dan? In Duitsland? Frankrijk? Nederland? Op boswielrennerspaden of juist op ruig terrein? Elke marathon heeft zijn eigen karakter.
Ik denk dat deze fiets heel geschikt is voor Nederlandse en Belgische ‘marathons’ – en onze paden en routes. Het stuur kan lekker diep. De zitbuishoek is relatief flauw waardoor het zadel wat verder naar achteren staat, wat de druk op de handen inperkt. Dit kan zorgen voor meer comfort, wat zeker bij lange(re) ritten belangrijk is. Ook neemt de lengte van de totale zitpositie zo toe: je zit minder ingeklemd tussen het zadel en het stuur, iets wat typisch is voor veel moderne XC-fietsen, juist door hun steile zitbuizen. In combinatie met de trend van geïntegreerde cockpits worstelen veel fietsers met de beperkte ruimte tussen zadel en stuur, met tegendruk van het stuur als gevolg.
Slim veersysteemDoor de lange zit is de druk op het voorwiel bij de XRM ook kleiner, wat op lage snelheid en bij steilere klimsecties een beetje in zijn nadeel werkt. Maar hoe steil zijn de klimmen in Nederland nu echt? Ja, op een kunstmatig XC-parcours is de XRM misschien minder in zijn sas. Maar als je op marathon focust…
Goede match
Ondanks zijn gewicht van 12,5 kilo voelt de XRM zeker niet traag en houd je de gang er makkelijk in. Door zijn efficiënte vering klimt de fiets erg goed, ook met de vering actief. Het frame voelt daarbij enorm stijf aan. Verwacht geen flitsende acceleraties of lichtvoetige klimervaringen, daarvoor is de fiets in zijn geheel gewoon te zwaar – iets wat je in deze prijsklasse ook bij veel andere fullies terugziet.
Natuurlijk kun je zelf upgrades toepassen om de fiets wat lichtvoetiger te maken. Vervang de wielen voor wat hoogwaardiger exemplaren en je krijgt er meestal veel pit en energie voor terug, zeker bij efficiënte veersystemen zoals dat van de XRM. Want zijn efficiëntie lijkt de fiets te halen uit de werking van de vering: die blijft stabiel onder druk, geeft geen afremmend gevoel en ook als je op de pedalen gaat staan zakt de achterbouw slechts lichtjes in. Dat voel je echter niet, je lijkt zelfs echt een duwtje mee te krijgen.
Op de routes die ik rijd vind ik het eerder een voordeel dan een nadeel, maar het is ook iets persoonlijks. Keuzes hebben consequenties en voor Nederlandse omstandigheden lijkt dit ontwerp een goede match. Had Lapierre voor een 3 position-lockout gekozen, dan zou je met een aangepaste tuning mogelijk meer souplesse en efficiënctie kunnen realiseren. De geometrie zelf is nog steeds up-to-date, tenzij je prat gaat op steile zitbuizen.
Lekker los
Sturen doet de XRM fantastisch, vooral in de middellange tot lange bochten. De stabiliteit is extreem goed, de loop lekker rustig. De fiets ligt als een blok op het pad, met het gewicht mooi verdeeld over beide wielen. Het is zo’n fiets waarmee je met één hand aan het stuur mooi in balans door de bochten heen snijdt alsof je op de ski’s staat, mits de ondergrond niet te onrustig is. Daarmee lijkt de XRM ook heel toegankelijk voor een breed publiek. Geen zenuwachtige trekjes hier, wat een ander overigens als een gebrek aan karakter zou kunnen duiden.
Doordat je niet zo op de voorkant leunt maar deze actief op moet zoeken, zul je je bij plotseling steile afdalingen – zoals bijvoorbeeld op Leersum – meer vertrouwd voelen. Dat nodigt uit om lekker los te durven gaan, je technische limieten op te zoeken en je rijstijl actief te houden. Leuk! Is er nog iets aan te merken op de XRM? De stevig aanvoelende DT-wielen zijn zwaar en met vrij smalle 25 millimeter velgen uitgerust. Daaraan zie je dat de fiets al een paar jaar oud is. Veel XC-fullies in deze prijsklasse van rond de 5500 euro worden afgemonteerd met (te) zware wielen, wat maar aangeeft dat een lichte raceday fully niet goedkoop is.
Marathon-examen
Qua werking is de XT-groep goed (genoeg), maar wanneer je overstapt op een fiets met SRAM remgrepen merk je wel dat de XT-groep toe is aan vervanging. De vele scherpe hoekjes van het nogal drukke remgreep-design zijn irritant. Even je handen eroverheen leggen om gas te geven op een rechtdoor-pad of klim zónder die scherpe onderdelen te voelen drukken is er niet bij. De handen verder naar binnen? Links zit daar de hendel van de dropper in de weg. Nog verder naar het midden verlies je stabiliteit. Irritant, vind ik. Ik verwacht dat de nieuwe Shimano-remhendels een aangepast design gaan krijgen. Laat je dealer die dropperhendel links van de remhendels plaatsen en de kabels inkorten en mooi bundelen – dat zal de XRM goeddoen.
Ten slotte is het jammer dat er geen slijtvaste XT-cassette en -ketting zijn gemonteerd. Mijn tip: vervang de Deore-onderdelen als ze op zijn voor XT en het 32-tands voorblad voor een 34. Wil je je in de markt onderscheiden als toonaangevend, dan zou dit eigenlijk direct al in orde moeten zijn – dat staat ook veel mooier in de showroom. Maar dit doet niets af aan de fijne, efficiënte rij- en veereigenschappen van deze toegankelijke, stabiele Lapierre XRM die in 2022 zijn tijd al ver vooruit bleek. We zeggen het nog maar eens: functie boven vorm, en met een lichtere wielset ruim geslaagd voor ons ‘marathon-examen’.
Specificaties Lapierre XRM 8.9
Prijs: € 5.499,-
Frame en voorvork: Carbon, Fox Float Factory, 110 mm, 2 position lockout / Fox 34 Float SC Factory, 120 mm, 2 position lockout
Gewicht: 12,5 kg
Groep: Shimano XT met Deore-ketting en -cassette (10-51)
Wielen: DT Swiss XR 1700 Spline, 25 mm binnenbreedte
Banden: Maxxis Ardent Race (V), Rekon Race EXO TR 2.35 (A)
Zadel en -pen: Fizik Argo Vento X 140 mm / Limotec A1 125 mm dropper
Stuur en -pen: Race Face Turbine, 760 mm / Lapierre AL, 70 mm, -6 gr
Maten: S, M, L, XL
Meer informatie is te vinden op de website van Lapierre.
