De meest prestigieuze eendagskoersen die je als coureur kunt winnen zijn zonder twijfel de Ronde van Vlaanderen en natuurlijk Parijs-Roubaix. Niki Terpstra kan zeggen dat hij ze allebei heeft gewonnen. We zochten de kasseienspecialist op in zijn woonplaats Bergen om de fiets te bekijken waarmee hij in 2014 solo over de finish kwam in Roubaix.
Niki Terpstra (1984) was bijna twintig jaar profwielrenner. Eerst reed hij voor een paar kleine continentale ploegen, in 2007 verkaste hij naar Milram en in 2011 naar Quick-Step, waar hij tot en met 2018 bleef en met ploegmaats als Tom Boonen en Philippe Gilbert de kasseienklassiekers domineerde. De Quick-Step ploeg ontstond in 2003 en had in de loop der jaren verschillende fietssponsoren, waaronder Time, Eddy Merckx en natuurlijk Specialized, dat sponsor was van 2007 tot 2009 en daarna onafgebroken vanaf 2012.
Specialized begon halfweg de jaren negentig met het sponsoren van helmen en maakte in 2000 de overstap van de VS naar Europa als fietssponsor van Festina. Het merk schakelde daarna door als sponsor van ploegen als Acqua & Sapone (de mannen in zebra-oufit reden op een gestreepte Specialized S-Works E5 Road), Gerolsteiner en Saxo Bank, en kreeg zo vaste voet aan de grond in Europa. In 2013 was het inmiddels een gevestigde waarde en voorzag het Quick Step van de types Tarmac, Venge en Roubaix.
De Roubaix was in eerste instantie een echte enduranceracer die vooral gericht was op de Amerikaanse
markt, waar comfort hoog op de wensenlijst stond, maar doordat Specialized ploegen ging sponsoren veranderde de fiets in een heuse klassiekerfiets. In 2008 verscheen de Roubaix SL2, twee jaar later de SL3 en de fiets waar we het hier over hebben is de SL4. In 2016 kreeg de Roubaix schijfremmen, waarna in 2017 nog een upgrade volgde met de Future Shock-vering.
Inclusief Zertz
De S-Works SL4 van Terpstra is gemaakt van carbon en heeft ronde en ovale oversized buizen, een sloping bovenbuis, een 1-1/8e inch balhoofdbuis met Cane Creek-lagers en een licht gebogen voorvork – en natuurlijk de kenmerkende Zertz-inzetjes in de voorvork en staande achtervork. Het frame was er destijds in zes maten. De fiets van Terpstra is een standaard frame, maar dan wel met een kortere balhoofdbuis en langere bovenbuis, de zogeheten ‘Pro-geometrie’.
In totaal weegt de fiets 7,5 kilo, compleet met SRAM Red-groepset, S-Works-crankstel met 175 millimeter cranks, 53/46 kettingbladen voor en een 11/25 cassette achter, carbon Zipp 303 Firecrest-wielen en speciale tubes (28 millimeter voor, 30 millimeter achter) van het Franse merk FMB (met Specialized-logo!). De zithoogte bedraagt 81,5 centimeter en vooraan vinden we een Zipp-stuurpen van twaalf centimeter en een 40 centimeter breed Zipp-stuur met klassieke bocht. Een S-Works SL4 hebben we (helaas) nog nooit kunnen testen.
Je kon de fiets als klant gewoon kopen, maar dan wel met een Shimano Dura-Ace 11-speedgroep en de typische CG-R-zadelpen. De S-Works Roubaix SL4 Dura-Ace uit 2014 kostte destijds 7.299 euro. Ter vergelijking: de nieuwe S-Works Roubaix SL8 met SRAM Red eTap kost nu bijna het dubbele…
Frans stof
In de kelder van Terpstra’s huis hangen zijn laatste baanfiets en deze S-Works SL4. Compleet met de beroemde kei, die – we mochten even testen – echt zo zwaar is als hij eruitziet. Het kaderplaatje zit nog op de achterrem, op de bovenbuis en stuurpen zitten stickers met alle kasseistroken en her en der zit er nog stof op de fiets. De kans is groot dat het Frans stof is. “Ik heb deze fiets zowel in 2013 als 2014 gebruikt in Roubaix. Na de koers in 2013 ging de fiets naar de service course van Quick-Step. Een jaar later kreeg ik hem weer. Ik heb er nog een keer een verkenning op gedaan, maar veel vaker dan vijf keer heb ik er niet mee gereden.”
Na zijn overwinning ging de fiets naar het hoofdkantoor van Specialized in de VS. Later kreeg Terpstra de fiets als een soort genoegdoening thuis. “In 2017 was er een probleem met de Roubaix-fietsen met de eerste generatie Future Shock. We reden dat jaar bijna allemaal slecht”, vertelt hij wat onderkoeld. “De latere versies van de Future Shock met lockout waren wel goed.”
Wielen slopen
Herbergt de fiets nog speciale geheimen? Bij de zadelpenlug zit een bijna onzichtbaar schroefje. “Tijdens Roubaix wil de zadelpen nog weleens zakken. Daarom boorden we een gaatje in het frame en in de zadelpen waar een schroef in paste. Zo bleef alles netjes zitten.” Echt onzichtbaar is de bijzondere derailleurafstelling: er zitten elf kransjes op het achterwiel, maar de 25 kan niet geschakeld worden, vertelt Niki. “De mecaniciens hebben de achterderailleur zo afgesteld dat dit niet gaat. Die 25 had je toch niet nodig en zo bleef de derailleur op veilige afstand van de spaken.” Over de 303-wielen is hij ook nu nog vol lof. “We hebben vooraf op Carrefour de l’Arbre een dag Zipp-wielen getest met verschillende soorten carbon, echt met het doel om ze kapot te rijden. Eén setje wielen bleef heel en daar bouwde Zipp deze wielen van.”
Remmen op de carbonvelgen gebeurde met de grijze Swisstop-remblokken en ‘dat ging best’, klinkt het. De ingebouwde Zertz-stukken waren ‘leuk’, maar het mooie van de Roubaix was dat er bredere tubes inpasten. “Er was niet heel veel ruimte, maar achter liep een 30 millimeter tube net vrij.” De tubes zorgden ook voor extra comfort, net als de minuscule 0,5 centimeter hoge vulring tussen balhoofd en stuurpen. “Ik zat graag diep, maar door die ring zat ik net iets rechterop. Dat zorgde dus ook voor comfort.” Qua zadel zwoer Terpstra jarenlang bij de Specialized Chicane. Dat zadel ging er op een gegeven moment uit, dus legde hij snel een voorraadje aan. Het harde trappen waar hij zo goed in was deed hij jarenlang met Specialized-schoenen met Body Geometry-binnenzool met groene inserts.
Gravelracen
Na zijn Quick-Step-jaren reed Terpstra nog drie jaar in Franse dienst. Hij nam afscheid tijdens de Zesdaagse van Rotterdam. En nu? Terpstra heeft zijn eigen kledingmerk, Speed on Wheels, en verder richt hij zich op het gravelracen. In 2023 won hij de Merida NL-wedstrijd in Meerveld en de UCI Gravel World Series in Zweden. Dit seizoen wil hij zich met steun van onder andere Felt, SRAM en Sidi nóg meer focussen op het gravelkoersen. Vrij logisch, voor een coureur die zo hard over de kasseien denderde…
