Een fiets met daarop de naam van de beste renner aller tijden moet wel goed zijn. Toch? Léon test of de Eddy Merckx 525 de naam van De Kannibaal eer aandoet.
Zijn gloriejaren liggen alweer even achter ons. Toch wordt Eddy Merckx nog alom gezien als de GOAT van het wielrennen, oftewel de Greatest Of All Time. Aan de andere kant hoor je mensen ook steeds vaker zeggen dat je verschillende generaties moeilijk met elkaar kunt vergelijken – en dat je dat dan ook beter kunt laten. Op zich kan ik me daarin vinden, tóch blijft Merckx voor mij de grootste.
Hij is trouwens ook een zeer vriendelijk en open mens. Ik heb hem een paar keer mogen ontmoeten. Ik zat bij zijn zoon Axel in de ploeg en met hem kon ik goed door één deur. Zodoende kwam ik Eddy ook af en toe tegen. Later heb ik voor een fietstest nog een keer een stuk gereden met hem en zijn kameraden. En ja, de klasse druipt er nog altijd vanaf, ook al beginnen de jaren langzamerhand te tellen (vorige maand werd hij 79 jaar oud). Eens een kampioen, altijd een kampioen.
Hoezo 525?
Merckx won elf grote ronden (vijf keer de Tour de France, vijf keer de Giro d’Italia en één keer de Vuelta a España), is de enige renner die alle monumenten vaker dan één keer op zijn naam wist te schrijven, veroverde drie keer de regenboogtrui – en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Al bij al won hij maar liefst 525 profkoersen. Vandaar de naam van deze fiets: de 525.
Merckx is altijd geïnteresseerd geweest in materiaal, dat hij al tijdens zijn carrière zijn eigen merk begon is zo bezien niet zo vreemd. Met Ugo De Rosa als leermeester wist hij een mooi merk op te bouwen. Zelf heb ik ook nog op Eddy Merckx-fietsen gekoerst, toen ik samen met zoonlief Axel voor Davitamon-Lotto reed. Eddy had zijn ideeën en schoof die niet onder stoelen of banken. Onder meer op geometrie en positie op de fiets had hij zo zijn eigen kijk.
Niettemin was het op een gegeven moment toch tijd voor Merckx om afscheid te nemen. Het merk veranderde hierna, maar kwam er naar mijn gevoel nooit echt lekker ‘doorheen’. In 2017 ontfermde Ridley zich over het merk Eddy Merckx, vanaf dat moment was er weer een positieve flow. Inmiddels is de naamgever zelf ook weer wat meer betrokken bij het merk.
Opvallende knik
Toen ik de testfiets ging ophalen, kreeg ik meteen een rondleiding. Het is altijd interessant om wat meer over een bedrijf te horen en te zien met hoeveel passie mensen aan hun fietsen werken. Eén van de dingen die me opvielen tijdens mijn bezoek aan deze Vlaamse fietsenbouwers: custom is king. Maar daarover later meer.
De Eddy Merckx 525 die ik mag testen, oogt niet extreem aerodynamisch. Superlicht is hij ook niet met 8,4 kilogram (inclusief pedalen en bidonhouder). Natuurlijk heeft dat ook voor een groot deel met de afmontage te maken. De details zien er in elk geval netjes uit en de kabels zijn mooi weggewerkt. Ook bij de aerocockpit (uit eigen huis) lopen de kabels geheel binnendoor. Het frame heeft kenmerkende hoeken in de buizen, die de fiets een eigen karakter geven. Je moet ervan houden, maar ik vind het wel wat hebben. Onder meer achtervork valt op. Daarin zit een aparte knik die het comfort moet helpen verhogen.
Mijn fiets is afgemonteerd met SRAM Force AXS, met twee voorbladen. De remschijf voor is 160 millimeter groot, achter is hij 140 millimeter. Dit geeft voldoende remkracht, mooi verdeeld. Onder de testfiets zitten DT Swiss ERC 1400-wielen, maar wie deze fiets nu koopt, krijgt hem geleverd met ERC 1600-wielen. Het is een mooi setje, maar niet erg spannend. De banden met lichte wangen vind ik wel erg mooi. Het zijn de 30 millimeter brede Vittoria Corsa Pro’s (tubeless). De zadelpen komt uit eigen huis en heeft inkepingen die erg op die van zustermerk Ridley lijken.
Dat de 525 al een paar jaar meeloopt, merk je aan de opgegeven maximale bandenbreedte: 28 millimeter. Dat is met de huidige standaard echt wel aan de krappe kant. Hier moet ik wel een kanttekening bij plaatsen: Team Flanders Baloise rijdt, net als ikzelf tijdens mijn testritjes, ondanks dit opgegeven maximum met 30 millimeter. En dat gaat gewoon goed. En als hobbyfietser heb je volgens mij in 99 procent van de gevallen genoeg aan 30 millimeter. Zelfs als je wedstrijden rijdt. Breder zou hooguit relevant zijn als je nog meer comfort wilt, maar in dat geval kun je volgens mij beter naar een ander type fiets kijken.
Even wennen?
Ik stel de racer af en maak me klaar voor een rondje door de heuvels. Het is alweer even geleden dat ik op de weg gereden heb (buiten mijn tripje met Alberto Contador, zie daarvoor mijn test van vorige maand). Het maakt me extra gretig. De eerste meters met een nieuwe fiets zijn bovendien altijd spannend. Is hij op mijn lijf geschreven, of moet ik er echt aan wennen?
Mijn ervaringen met Eddy Merckx-fietsen waren tot nu toe wisselend. Mijn wegfiets bij Davitamon-Lotto was namelijk zo’n gevalletje ‘even aan wennen’. Tijdens het eerste trainingskamp kwam ik voor mijn gevoel geen bocht fatsoenlijk door op dat ding. Later werd het wel beter, maar die fiets is nooit mijn favoriet geworden. Aan de andere kant heb ik ook jaren op een Eddy Merckx-baanfiets gereden. Dat was een toppertje, waaraan ik juist met heel veel plezier terugdenk. Al deze ervaringen gaan door mijn hoofd voordat ik op de 525 stap.
Ik rijd weg en het voelt gelijk goed. Ik fiets eerst nog rustig door de stad, maar het stuurtje ligt direct lekker in mijn handen en het stuurgedrag is ook goed. Zodra ik de stad uit ben, plaats ik mijn handen onderin de beugel. Ik zet aan om te testen hoe dat voelt. “Helemaal niet slecht”, hoor ik mezelf zeggen. De 525 voelt best strak aan en wanneer ik een afdaling induik, doet de fiets precies wat ik wil. Hij voelt stabiel maar toch reactief. Ik vlieg de bochten door en zet daarna gelijk aan om het volgende bultje op te sprinten.
Ik geniet de laatste tijd erg van gravelen, maar mijn hemel, ditis toch óók wel weer heerlijk. De snelheid, het gevoel dat al je kracht vertaald wordt naar snelheid… genieten. De fiets voelt stijf aan maar is zeker geen keiharde racer. Deze Eddy Merckx heeft behalve een racegeometrie namelijk ook een heel behoorlijk comfortniveau. Een ideale combinatie voor de fanatieke sportieve fietser zou ik zeggen. Als mijn eerste rit erop zit, rijd ik tevreden de oprit op.
Keuze is reuze
Zoals ik hiervoor al schreef, is customiseren een belangrijke pijler voor Eddy Merckx. Online kun je met een configurator kiezen uit talloze kleurcombinaties en logo’s, de keuze is reuze. Ook de afmontage is op maat. De hele fabriek is erop ingericht om dit proces te versnellen en te perfectioneren, zodat de prijzen en levertijden van gepersonaliseerde en standaard frames dicht bij elkaar liggen. Het levert hoe dan ook een fabriek op met een kakelbonte verzameling fietsen, een mooi gezicht.
Een tegenvaller is wel dat de Eddy Merckx niet te krijgen is met FFWD-wielen, terwijl de renners van Team FlandersBaloise daar wel op rijden. Eerlijk gezegd wilde ik graag met FFWD’s rijden, net als die profs, omdat ik weet dat het goede wielen zijn en ik het een mooi Nederlands merk vind. Helaas. De keuze qua wielen vind ik sowieso vrij beperkt. In de configuratie die ik had gekozen, kon ik slechts uit twee verschillende wielsets kiezen: de genoemde DT Swiss en de wielen van hun eigen merk Force. Niet heel sexy, als je het mij vraagt.
Niettemin is het leuk een eigen fiets samen te kunnen stellen in je eigen kleurtjes. Nog mooier is dat veel kleurencombinaties geen extra kosten met zich meebrengen.
Mooie toekomst
Na mijn eerste rit heb ik nog een paar keer op de 525 gereden. Ik blijf erbij: deze fiets bevalt mij prima. Met zijn 8,4 kilo is het geen lichtgewicht, en dat merk je ook. Hij voelt stevig en sterk, snel en vertrouwd. Voor 7.049 euro (in mijn uitvoering) krijg je een mooie racefiets waarmee je prima je mannetje of vrouwtje kunt staan, in wat voor rit dan ook. Ik heb er in ieder geval van genoten.
Aan de andere kant is dit wel een model dat al zo’n vier jaar bestaat, en kun je verwachten dat de opvolger niet heel lang op zich laat wachten. Of die dan ook echt significant beter of mooier zal zijn? Dat is afwachten. Met dit exemplaar heb je hoe dan ook een goede fiets te pakken. Het merk met de naam van de GOAT had een paar jaar geleden duidelijk een nieuwe impuls nodig – en heeft die gekregen. Ik ben blij met de ontwikkeling die Eddy Merckx sindsdien doormaakt. Ik zie een mooie toekomst voor me. Vooruit!
Specificaties Eddy Merckx 525
Plus: een prima combi van sportiviteit en comfort
Min: de wielkeuze in de configurator is beperkt
Prijs: € 7.049,-
Frame/voorvork: carbon/carbon
Gewicht: 8,4 kg (incl. pedalen)
Groep: SRAM Force AXS, 48/35, 10-33
Wielen: DT Swiss ERC 1400 (carbon)
Banden: Vittoria Corsa Pro, 30mm
Zadel en -pen: Selle San Marco, Forza Aero
Stuur en -pen: Int. N1 HBR 7E3.1 (geïntegreerd)
Maten: XS, S, M, L en XL
