Een Vlaamse schone die jaloerse blikken uitlokt bij andere fietsers – en die ook nog eens heel erg lekker stuurt. Ligt het aan ons, of is Léon verliefd op de Jaegher Ascender?
Foto boven: Astrid van den IJssel
Rondstruinend op Velofollies, op zoek naar de kleine diamantjes tussen de bekendere fietsenmerken, stuitte ik begin dit jaar op het Gentse Jaegher. Een bescheiden speler in de wielerwereld, maar wel eentje die gelijk mijn aandacht trok. Bij zo’n eerste indruk gaat het om uiterlijk en presentatie, en wat dat betreft was ik meteen weg van Jaegher. De fietsen zien er mooi uit, heel mooi zelfs. In het zacht Gents werd mij het een en ander uitgelegd, en we besloten een keer een van hun fietsen te testen. Het heeft even geduurd, maar nu het is zover: ‘mijn’ testexemplaar staat blinkend op mij te wachten.
Boonen denkt mee
Wanneer ik in Gent aankom, zie ik oud-strijder Tom Boonen net het pand verlaten. We babbelen kort, even later begrijp ik dat Tom als investeerder actief betrokken is bij het merk en dat zaken als geometrie en andere nieuwe ideeën met hem besproken worden. Altijd mooi om te zien zoiets, en ja, Tom heeft verstand van fietsen. Mijn verwachtingen worden hierdoor alleen nog maar hoger. Voor zover dat kan tenminste, want een fiets gemaakt in Vlaanderen – het hart van het wielrennen – mag natuurlijk sowieso niet teleurstellen. De showroom waarin mijn fiets op mij wacht, is een tijdelijke. De nieuwe ‘toonzaal’ zou ergens in de loop van dit jaar klaar moeten zijn en zal ongetwijfeld stijlvol worden. Maar goed, het gaat uiteindelijk natuurlijk niet om de showroom maar om de fiets – ik neem hem mee om hem eens goed van dichtbij te bestuderen.
Jaegher produceert zijn frames zelf in Vlaanderen, stuk voor stuk op maat. Het is een nauwkeurig proces, waarbij een bikefitter jouw positie vaststelt. In nauw overleg met de mensen van Jaegher wordt dan de geometrie bepaald. Wil je een agressieve racer? Dat kan. Wil je een meer relaxte gravelbike? Dat kan ook. Eigenlijk maken ze alles bij Jaegher, al zien veel van hun fietsen er toch wel snel uit. Je hebt keuze uit twee materialen, staal en rvs (roestvast staal). De testfiets is van dat laatste materiaal gemaakt. Het zorgt ervoor dat de fiets lichter is dan een ‘gewoon’ stalen exemplaar – en beter, volgens de mensen van Jaegher zelf. Het kleurenpalet waar je uit kunt kiezen is enorm, spectaculair zelfs. Een kijkje op hun website doet me watertanden.
Ook dit is custom voor elke klant. En dan kun je ook nog de afwerking van het staal zelf kiezen (denk aan geborsteld, of bijvoorbeeld gepolierd). De kleur en afwerking die zijn gekozen voor deze testfiets ogen chique. Met de lak op deze fiets komt de glans van het metaal er dwars doorheen. Erg mooi gedaan.
Leesvoer voor onderweg
De afwerking ziet er sowieso goed uit. Terwijl mij wordt verteld hoe dun de buizen op bepaalde plekken zijn, en hoe moeilijk het lasproces is, schiet mij één woord te binnen: vakmanschap. De passie en emotie druipen van de muren als ik met de mensen van het Belgische merk praat. Ik geniet daar enorm van. De klassieke look van de ronde en ovale buizen wordt gecombineerd met een moderne afwerking, denk aan kabels die binnendoor lopen, een aflopende bovenbuis en een lagere inzet van de achtervork. Natuurlijk is dit frame niet op maat gemaakt voor mij, maar ik hou van zowel het uiterlijk als de geometrie. Ook het schild op de balhoofdbuis is zo’n goede combi van klassiek en modern. Stijlvol en doordacht.
Op het frame staat een heel aantal zaken geschreven. Allereerst natuurlijk de merknaam, Jaegher. Die is afgeleid van twee zaken: een jaegher oftewel een jager – zo kun je je allereerst voelen op de fiets. Bijvoorbeeld als je jaagt op de koplopers, of op de winst in die belangrijke klassieker. Een jagend peloton is natuurlijk ook een begrip. Daarnaast verwijst de naam naar de Amerikaanse piloot die in 1947 als eerste de geluidsbarrière doorbrak: Chuck Yeager.
Ascender
De naam van het model, Ascender, is een verwijzing naar een bekende straaljager met dezelfde naam (zoals alle Jaegher-modellen naar vliegtuigen zijn vernoemd). ‘1912’ staat voor het jaar dat rvs het levenslicht zag. Op de schuine buis staat verder een combinatie van cijfers en letters, zoals bekend van de nummers op de straaljagers. De twee letters staan hierbij voor de initialen van de koper (in het geval van deze testfiets staat er ‘AS’, van Ascender). Daaronder staan twee cijfers die het geboortejaar weergeven (hier is dat 12, van 1912 – het geboortejaar van rvs).
En dan heb je ook nog vier grote cijfers, waarvan de middelste twee de week aangeven waarin het frame gebouwd is, en de twee buitenste het jaartal aanduiden. De afmontage is met een Shimano Ultegra Di2-groepset en Shimano Ultegra-wielen. De cockpit, voorvork en zadelpen zijn van Enve. Een leuk detail is het zadelpenklemmetje van carbon, dat speciaal voor Jaegher wordt gemaakt omdat de buisdikte bij hen anders is dan die van andere merken. De bidonhouder is heel speciaal en lijkt van een lange ‘veter’ van carbon gemaakt. Het is een kunstwerk op zich.
Lekker hoor
Hoog tijd om eindelijk op dit pareltje te gaan fietsen. Het zadel was al op hoogte gezet door Jaegher, dus ik kan zo opstappen. Net als bij het uiterlijk is de eerste indruk belangrijk – en die is ronduit goed. Ik zit er lekker op en de geometrie nodigt uit om heerlijk door te rijden. Dat ben ik dan ook van plan. Er staat een ritje door de Limburgse heuvels op het programma. De bochtjes door de stad neemt de Jaegher zonder problemen, ook een stevige aanzet is kinderspel voor deze fiets.
Ik rijd een klimmetje op en dansend op de pedalen kom ik boven. Ik zet nog een keer aan en duik naar beneden. Het frame voelt strak en vertrouwd. Ik duik door de bochten en geniet. Lekker hoor. Ik kan niet anders zeggen dan dat de fiets me meteen prima bevalt. Ook na een aantal uur voel ik me nog steeds goed. De combinatie van comfort en stijfheid is goed. Met 8,8 kilo (inclusief de pedalen en bidonhouder) is het geen lichte fiets. Dat komt voor een deel door de afmontage. Naar mijn inschatting kun je daar nog wel een klein kilootje winnen. Aan de andere kant koop je een fiets als deze niet als je per se het lichtste karretje op de markt wilt hebben. Het gevoel is super, dáár gaat het veel meer om in dit geval.
Als ik bij een terrasje een colaatje ga halen, komt een groep wielrenners gelijk even kijken bij Jaegher. “Wauw, wat een mooie, speciale fiets!”, hoor ik. “Ja hè, en hij rijdt ook nog eens super”, antwoord ik, terwijl ik van binnen lach: altijd leuk als je mensen van middelbare leeftijd ziet kwijlen bij een fiets, als kinderen in een snoepwinkel. Dat verveelt nooit. Ik heb weer energie opgedaan en vervolg mijn weg. Op het vlakke met een windje schuin in de rug geef ik gas. Even zien hoe hij bolt. Het Enve-stuur is voor mij wat breed, maar zoals ik al schreef: deze fiets is niet speciaal voor mij gemaakt. Verder gaat de fiets zelf gewoon heel lekker. Voldaan kom ik aan het eind van het rondje Limburg weer thuis. Het was een mooie kennismaking.
Speciale troef
Wat het precies is weet ik niet, maar op een of andere manier hebben ze bij Jaegher begrepen hoe ze een fiets moeten bouwen. Het is, denk ik, een combinatie van comfort, stijfheid en stuureigenschappen die mij dit prettige gevoel hebben gegeven tijdens de rit. Dat hij er ook nog eens vet uitziet en je als koper zoveel inspraak hebt, maakt het alleen nog maar beter. En ze hebben een speciale troef. Hun lasser Eddy gaat al even mee en stamt uit een familie van goede fietsers en geweldige lassers. Menig topcoureur, van Eddy Merckx tot Sean Kelly, heeft een fiets gehad gemaakt door zijn familie. En nog steeds geldt: als Eddy er geen vertrouwen in heeft, wordt het niet gemaakt. Wat heet, speciale troef.
Hoeveel geld je kwijt bent aan een Jaegher, zal sterk afhangen van de keuzes die je maakt. Een Jaegher Ascender-frameset komt op 4.750 euro. Maar met deze bijzondere kleur kost hij bijvoorbeeld 500 euro meer. De huidige afmontage, met Shimano Ultegra en Enve-cockpit, is goed voor 5.250. De Enve-cockpit is heel mooi, maar heeft ook een stevige prijs. Mocht je bijvoorbeeld voor een Deda-cockpit gaan dan, ben je al gauw 500 euro goedkoper uit. In totaal komt de testfiets waarop ik gereden heb op 10.000 euro. Ja, dat is een stevig bedrag – maar in de huidige markt niet eens zo gek. En vergeet niet: dan heb je jouw fiets die precies zo is als jij wilt, op maat. Vakmanschap. Dit is een fiets die niet wordt gemaakt in een fabriek, maar in een atelier.
Specificaties Jaegher Ascender 1912 Unlimited
Pluspunt: Iedere Jaegher is uniek
Minpunt: Het mag nog iets lichter
Prijs: € 10.000,- (in deze uitvoering, compleet)
Frame/voorvork: rvs/carbon
Gewicht: 8,8 kilo (incl. pedalen en bidonhouder)
Groep: Shimano Ultegra Di2
Wielen: Shimano Ultegra
Banden: Hutchinson Sector 28
Zadel/zadelpen: Enve
Stuur/stuurpen: Enve
Maten: n.v.t. (fiets worden op maat gemaakt)
Lees meer op de website van Jaegher.
Focus magazine
Je ziet veel verschillende namen bij de foto’s in dit artikel. Dat komt omdat Léon voor Focus magazine een workshop wielren fotografie heeft verzorgd. De mooie foto’s in dit artikel zijn dus gemaakt door deelnemers aan deze workshop. Er komt in het najaar misschien nog een workshop. Misschien vind jij het ook leuk om daar aan mee te doen, houd daarvoor de site van Focus in de gaten.