‘Hamburg’

Het Duitse -en uit Hamburg afkomstige- Stevens is sponsor van het BKCP team, het team van onder andere Niels Albert en Philip Walsleben. En trouwens ook nog even ‘Den Haag’: het ondersteunt ook Marianne Vos. Nu is deze sponsoring zoals het er nu uitziet na 1 januari 2012 over: Albert en consorten gaan op Colnago crossen en Vos op Giant. Wel jammer, omdat Stevens begin januari 2012 met de Super Prestige komt. Dit is de Cross Carbon Team. Het frame waarmee de toppers ook rijden!

Monococque

Oversized monocoque carbon, geovaliseerde framebuizen, aan de onderzijde afgeplatte bovenbuis, S-bended achtervork, ‘wishbone’ en een kenmerkende ‘vin’ aan de bovenzijde van de staande buis. Ook nog monobox bracket, kabelstoppers op de onderbuis en de doorvoer van de voorderailleurkabel dóór de monobox. De remkabel loopt bovenlangs. Aan de achterzijde is een gepopnagelde kabelhanger, vooraan een geschroefde kabelhanger. De voorvork is een ‘full carbon’ met 1 1/8 inch lagers.
Een 56 centimeter frame weegt 1350 gram, de voorvork 500 gram. De torsiestijfheid is met 106 Nm/ hoog, bij het bracket en voorvork noteerden we respectievelijk 45 en 60. Goed, prima zelfs. De Cross Carbon is er in 52, 54, 56, 58 en 61 centimeter. En als los frame – €1299,- en compleet met Shimano Dura-Ace -€ 3499,- en Ultegra -€ 2399,-. Dit is de versie met Ultegra.

FSA SL-K

Dat houdt in: Ultegra 6700 derailleurs, ‘dual control’ hendels, 12/25 cassette en de nieuwe CX 70 cantilever remmen. En daarnaast een FSA ‘SL-K’ carbon crankstel met steek 110 en 46/36 kettingbladen. Stuur, stuurpen, zadelpen –met twee bevestigingspunten voor het zadel- en zadel zijn van het huismerk van Stevens: Scorpo. En een stel Mavic Ksyrium Equipe wielen met 33 mm Schwalbe Racing Ralph Evolution vouwbanden. 8200 gram in totaal.

Gooien en smijten

De Cross Carbon doet al jaren zijn werk en het heeft Albert in 2009 aan de wereldtitel geholpen. Dan ‘moet’ het wel goed zijn, zou je denken. Nou , dat klopt ook. Het frame is licht, de voorvork ook, de stabiliteit van de basis staat op een hoog niveau. Het is zeker geen ‘Alan’… Dat wil zeggen: het frame is stijf en scoort net zo hoog als een wegfiets. Gooien en smijten, bochtje om en weer aanzetten. Lekker knallen! Prima. Te stijf? Nee, want het onderstel, zeg maar de wielen en banden zorgen voor de nodige soepelheid en het opvangen van schokken. Nu rijden profs met tubes die extreem goed te ‘tunen’ zijn. Een paar tienden ‘bar’ meer of minder maakt al verschil, evenals het profiel van een band. Bij de burger uitvoering moet je het met gewone banden doen. Geen probleem, want je kunt ervan uitgaan dat je zelf niet ‘ver’ gaat als de profs. We hebben deze Stevens al een paar maal gezien in Antwerpen, Limburg en Vlaanderen bij liefhebbers en junioren. Maar dan wel met een setje ‘tube wielen’.

De concurrentie

Hoe verhoudt de Cross Carbon zich tegenover bijvoorbeeld een X-Fire van Ridley? Er is weinig verschil. Net als de Ridley is de Stevens ‘wedstrijdgericht’ gebouwd. Een wielbasis van iets meer dan een meter, zithoek van 73° en balhoofdhoek van 72° en een sprong van 45. Wel is de maatvoering en met name de hoogte van de balhoofdbuis net wat anders; Ridley bouwt haar fietsen altijd met een lange balhoofdbuis, terwijl de Stevens maar een korte balhoofdbuis heeft. Het frame zelf is –zoals gesteld- al jaren goed, maar anno 2012 is het wel tijd voor wat nieuws. Dat moet dan de nieuwe Super Prestige dan worden waar de kabels binnendoor lopen, het bracket ‘press fit’ lagers heeft de voorvork met twee maten lagers is uitgerust. Mooi hoor! Maar wil je een meer dan goede crosser die zich bewezen heeft dan is de Cross Carbon een prima keuze. De Cross Carbon is er in twee kleuren trouwens.

Tekst en foto’s Menno Grootjans

www.stevensbikes.com