Ik liep laatst een dagje mee met het Marlux-Napoleon team, waarbij mechanieker Bart Risbourg liet zien hoe zijn dag er uit ziet tijdens een cyclocross. In dit geval die van Gavere, niet de minste.

Bart doet dit werk al 5 jaar. Hij is niet alleen verantwoordelijk voor de crossfietsen, maar voor alle Ridley bikes van het team. Ik sprak hem terwijl hij de fiets van Kevin Pauwels aan het klaarmaken was voor de wedstrijd. Zijn dag begint al vroeg. Terwijl de wedstrijd voor de Elite-mannen pas om 3 uur start, is het hele circus al ’s ochtends vroeg aanwezig. Team Marlux-Napoleon heeft ook jeugd- en damesrenners en die rijden al eerder. Daarnaast moet er een hele service course worden opgesteld met een boel campers, wasplaats, sleutelplekken en een stekje onder de luifel waar de renners kunnen warmrijden.

Op mij komt het over als een behoorlijke heksenketel, maar Risbourg wordt er niet warm of koud van. Tijdens het opstellen van tenten en werkstandaards neemt hij rustig de tijd om een praatje te maken met alle fans die gewoon overal bij mogen. Prachtig om te zien hoe benaderbaar deze sport nog steeds is. De renners verschuilen zich het grootste deel van de tijd in hun camper, maar tijdens het warmrijden kun je rustig met ze op de foto als je wilt.

In overleg

Zodra alles opgesteld staat is het tijd de fietsen klaar te maken. Na een testrondje wordt er gekozen welke banden er gebruikt worden en met welk verzet er gereden gaat worden. Ook de bandendruk wordt bepaald. Dat gaat allemaal in overleg tussen renner en mechanieker. Ook tussen de renners van het team wordt druk overlegd. De bandendruk varieert tussen de 1.2 en 1.5 bar. Dat is afhankelijk van renner, band en ondergrond. Gavere was extreem modderig, dus werd er gekozen voor een band met redelijk wat profiel waar bij Pauwels 1,4 bar in ging. Die banden zijn uiteraard tubes. Die zijn van tevoren geplakt, iedere renner heeft daarom diverse wielsets klaar liggen in de bagageruimte van de camper. Er wordt nog even getwijfeld over een paar extreme banden met mtb-profiel. Die gaan uiteindelijk toch de bagageruimte weer in.

Bij de fiets van Kevin Pauwels moet Bart nog even het voorblad wisselen, hij wil vandaag met een 42 rijden. Er zijn ook renners die met een dubbel rijden, maar Pauwels doet het met een enkel voorblad. Wat opvalt is de stevige kettinggeleider op de plek waar normaal een derailleur zit. En onderaan zit nog een geleider die helpt om de ketting op het blad te houden of er snel weer op te krijgen. Achter is een 11-30 cassette gemonteerd. Bart vertelt: “Ook dat verschilt erg per coureur. De ene trapt beter op souplesse, de ander is een krachtmens. Ze hebben allemaal hun eigen voorkeur”. Gelukkig liggen de voorraadkasten boordevol met kransjes, zadelpennen, stuurlinten en wat er verder nog nodig is.

Pauwels rijdt zijn Ridley X-Night SL met Dura Ace, Di2 en een Rotor Crankstel. Die draait in ceramische C-Bear lagers. Powermeters gebruiken ze alleen tijdens trainingen. Uiteraard heeft de fiets schijfremmen, met kleine 140mm schijfjes want remmen doen ze niet veel bij de profs. Wie remt, verliest! Nog een grappig detail is de dubbele zadelpenklem.

Lees ook

Cyclocross Gavere in 20 beelden

13 november 2017 - Nieuws

Drukke baan

Risbourg is er maar druk mee. De rollers moeten nog worden opgesteld voor het inrijden, en dan begint het ook nog te hozen. Dus alles moet onder de luifel gebeuren. Gelukkig is er ook nog een partytent mee, die snel wordt opgezet voor wat extra werkruimte. Maar het echt stresswerk moet nog komen. Want tijdens de race staat hij in de pitstraat. Dan is het zaak altijd klaar te staan met een schone fiets. Zodra de vieze wordt ingeleverd is het rennen naar de hogedruikspuit. In Gavere was het zo extreem dat de brandweer moest bijspringen met extra waterslangen. De mechaniekers glibberden en gleden over de modder om maar op tijd terug te zijn voor een volgende fietswissel. Na een uur bikkelen zit de strijd voor Pauwels er op, die kan lekker onder de douche. Risbourg en zijn collega’s moeten dan nog even. Zij moeten, tussen feestvierende fans door, de hele inboedel terugbrengen naar de service course om alles weer spik en span te maken.

Hard werken

Al met al een lange dag, maar toch ziet Bart het niet als zwaar werk. “Het voelt nog steeds als mijn hobby, al ben ik er dan de hele week mee bezig’, zegt hij. Ik vraag hem of er aan Gavere nog iets speciaals is. “Er liggen hier hele kleine steentjes, die kunnen tussen ketting en de onderkant van de derailleurkooi komen. Dan breekt zo de derailleur af”, is zijn antwoord. En inderdaad heb ik nog nooit zoveel gebroken derailleurpads gezien als hier.

Als alles en iedereen schoon is vertrekt de karavaan…….op naar de volgende cross! Na vandaag weet ik dat niet alleen de renners respect verdienen, ook voor de mechaniekers gaat mijn hoed af.