De ene dag ploeter je nog over vijftien kasseistroken, de volgende dag beklim je vijf bergen; dat is de Tour. De tiende etappe is de eerste bergetappe en gaat onder andere over de Colombière, die op 14,5 kilometer van het einde de top bereikt en het peloton daarna doorstuurt naar finishplaats Le Grand-Bornand.

Col de la Colombière

Het is misschien wat minder bekend, maar de Colombière werd al 20 keer opgevoerd in de Tour de France In 2010 was dat de laatste keer en Christophe Moreau kwam toen als eerste over de top van de beklimming van de zuidzijde. Daarna denderde het peloton richting industriestadje en finishplaats Cluses met Frigo als winnaar. Vanaf die zuidkant slingert de route in de finale door het mooie en weidse berglandschap van de Haute-Savoie met uitzicht op Le Grand Bornand, waar de finish is gelegen. Hier vond ruim 20 jaar geleden een tragedie plaats, toen na noodweer de plaatselijke camping overstroomde.

10e etappe Tour profiel

Anno 2018 is de Colombière weer terug in de Tour en maakt het onderdeel uit van de eerste bergetappe. De etappe is opgesplitst in twee delen: een beginfase met de Col de Bluffy (4e cat.), Col de la Croix Fry (1e cat.) en Montée du plateau des Glières (HC), en daarna de eindfase met het tweeluik Col de Romme (1e cat.) en de Colombière (1e cat.). Verstoppen is onmogelijk voor de klassementsmannen, want na anderhalve week op het vlakke gereden te hebben, jeuken de benen van de klimmers.

Floyd Landis

Wie herinnert zich nog de wederopstanding van Floyd Landis in de Tour van 2006? De Amerikaan had de touwtjes stevig in handen de eerste twee weken, maar de Phonak-kopman beschikt niet over de sterkste ploeg. Landis liet vriend en oud-ploeggenoot Oscar Pereiro Sio de gele trui pakken door een kopgroep maar liefst een half uur voorsprong te laten pakken. Bergop rijd ik hem er toch af, dacht Landis. In de vijftiende etappe met aankomst op Alpe d’Huez pakte Landis de trui zoals gepland weer af van Pereiro, maar een dag later raakte hij hem onverwachts kwijt. Een geweldige inzinking zorgde ervoor dat Landis in één klap kansloos was voor een goede eindklassering.

De Tour zat erop voor Landis, dacht men, maar daar dacht hij anders over. Op televisiebeelden was te zien hoe Landis de avond na zijn inzinking een biertje dronk en zich ogenschijnlijk neerlegde bij het verliezen van het geel, maar achteraf blijkt dat toch anders in elkaar te zitten. Landis viel in de zeventiende etappe met nog 135 kilometer (!) klimmen te gaan aan – onder andere over de Colombière – en rondde een onwaarschijnlijke solo succesvol af: hij pakte de ritwinst en klom naar de derde plaats in het klassement op een halve minuut van Pereiro en Sastre, dat later genoeg bleek te zijn om goed te maken in de tijdrit. Na afloop van de ongekende etappe leverde hij een positieve dopingplas in en raakte hij zijn Tourzege alsnog kwijt aan de Spanjaard. Het leverde een van de meest bizarre verhalen uit de recente Tourgeschiedenis op.