Zaterdag, fietsdag 5: Lekke band! Wat een gedoe!
Gister weer even een stukje gaan fietsen. Een trip door het Gooi richting Baarn. Veel wind en regen helaas, maar dat mag de pret niet drukken.
Voor dat ik vertrek, besluit ik de ketting en tandwielen even goed te reinigen met de speciale borstels daarvoor en daarna weer in te vetten Het kraakte allemaal, sinds de avondrit van gister. Kggggrrrggg!
Alle adviezen goed ter harte genomen, reis ik vanaf het begin met een extra binnenband en voor nood een plaksetje. We gaan lekker op weg, zin an!
Ik ben nauwelijks de wijk uit, het eerste stuk bos door in Almere-Haven en ik voel ineens alle oneffenheden de weg. Nee toch? Nee. NEE!
JA.
Lekke band.
Bah Overwegen. Even teruglopen en de MTB pakken? Nee, ik wissel de band wel even, zo gepipt.
Ik leg de fiets op het gras en ga beginnen.
Het gaat best makkelijk, maar het is koud en het regent en dat geeft koude handen.
ondertussen koel ik flink af. Brrrr.
Bandje eruit, mooi zo. Ander bandje erin, en dan zo weer op weg. Toch?
Nee. Helaas.
Ik plaats de nieuwe binnenband, maar het ventiel komt niet door het gat. Het is veel te kort! AAargh! Door deze Pave Carbon velgen, zitten er natuurlijk speciale ventielen op
die zijn wel 8cm lang, en standaard is dat veel korter!
Goed, dan maar plakken. Plakspul erbij, en lek zoeken. Lek redelijk snel gevonden, dus opschuren en plakken maar.
Gaat dat met de regen wel goed werken? Weinig keus. We gaan t zien.
Handen worden nog kouder. Brrr.
Doorgaan.
Er komt een aardige jongen langs op de fiets en vraagt of alles okay is. Alweer zorgzaamheid onder de fietsers,
Tsja, bad luck, maar ik red me wel zeg ik. Bedankt!
Lijm drogen, maar het is natuurlijk allemaal wat nattig. Na wat rommelen is het klaar en na lang genoeg wachten op de lijm alles er weer in.
Intussen sta ik in de drek met mijn schoenen en ben nat en koud geworden door dat stil staan.
Door dat ik in de drek stond, zijn die clipless pedalen ineens levensgevaarlijk, ik kom er haast niet uit en in. Dat had ik eigenlijk even goed schoon moeten spoelen in een regenplas, achteraf bezien.
Gauw weer op weg! Ik ram met wind mee naar de Stichtse brug, over dat hele stuk gemiddeld boven de 41,5km/h! En dat is best knap, want JA HOOR, ik merk als ik de brug op fiets: band zacht…
$#$%$##$$#&%^&#^&#$!!!!
Weer oppompen. Ik wil nu niet meer terug.
De rest van de rit is het een kwestie van stoppen en tussendoor oppompen, op zoek naar een mogelijkheid om ergens een andere band te scoren.
Uiteindelijk laat ik me ophalen door een maat van mij, naar wie ik op weg was. Hij zou gaan kijken voor een racefiets en ik wilde graag mee gaan.
Later op de dag koop in in Utrecht een setje Fortezza Senso’s van Vredestein. Toch nog snelle banden maar met een dikkere anti-lek laag. Wat er nu op zit is echt heel dun, liever vervangen dus.
Ik klus deze er op bij mijn vriend thuis en koop nu wat extra binnenbanden met het JUISTE VENTIEL, grmbl.
Verder was het een super gezellige dag.
Mijn vriend heeft de racefiets gekocht en we hebben kennis gemaakt met een hele mooie fietsenzaak in Utrecht, waar ik mijn banden heb gescoord en mijn vriend zijn hele fiets kleding/accessoires heeft gekocht.
De zaak heet Jonico, we zijn echt zeer uitgebreid geholpen door een van de medewerkers, die goed de tijd nam voor advies. Duim omhoog voor de service!
’S-avonds laat de rit weer terug, wind en een beetje regen maar het valt mee. Harde wind tegen op de Gooimeerdijk, de rugzak begint flink te irriteren, en last van mijn rug door zo voorover te hangen. En moe, einde van deze fietsweek,
Ik kijk terug op een mooie ervaring deze week.
.
.
