Haha, inderdaad. Tijdens de zomervakantie in Embrun werd ik af en toe ook uitgelachen om m'n heerlijke 34v-32a, het kon me niet zo schelen
Zaterdag was ik er helemaal blij mee, zeker toen de fut er uit was op de Alpe. Cadans amper 55, wat draaien anderen dan wel niet?
Zaterdag reed ik mijn eerste Marmotte Alpes (175km / 5000 hoogteneters) en vond het machtig!
Hierbij mijn verslag'je' van Strava:
La Marmotte
| op de Alpe na super
| 7:43 (zonder afdaling Glandon, 1u17m over voor goud))
| 424e / 42e vd 427 m50+ | 9k
Dinsdagnacht, na een avonddienst en een paar uur slaap ben ik in 1 ruk naar Bourg d'Oisans gereden (2x een half uur slapen, heerlijk zo'n bedje in de camper
) en neergestreken op camping Le Colporteur. Best stilletjes hier, maar toch ook wel wat (vooral Nederlandse) Marmotte rijders. Heerlijk direct na aankomst en de 2 dagen erna nog wat rustig rondgereden, acclimatiseren, écht trainen kon niet meer (dan sta je vermoeider aan de start dan na rust). De benen voelden vrij goed, en het relaxte leven op de camping deed me ook goed. Elke dag de puntjes nog iets meer op de i (schema bepalen en sticker met doorkomsttijden op de stuurpen, genoeg poedertjes en pilletjes, waar laat ik alles? toch nog snel een pomp kopen ipv co2, e.d.
).
Zaterdag, la Marmotte! Na een onrustige nacht met weinig slaap toch fit opgestaan. Ik zou 7:50 starten, andere bekenden allemaal om 7u, dus besloten ze even aan te moedigen. Ik kon er niet goed bij komen, werd ook wat nerveus want moest nog omkleden dus ben toen maar weer terug naar de camper gegaan.
Ik was er klaar voor, ruim om tijd bij de start (7.21) en toen ik daar was werd ik met nog een paar mensen doorgewuifd, ik dacht wat verder naar voren richting ons startvak, maar plotseling rolde ik over een mat
... Fok! Dame naast me keek ook verbaasd, damn, we waren gestart! Garmin aangezet (powermeter niet gecalibreerd bedenk ik me nu) en rijden maar. Richting de voet vd Glandon ging het heerlijk, m'n spieren konden, rustig draaiend bij anderen in het wiel rustig warm worden. Ik had me voorgenomen om me te houden aan de doorkomsttijden uit het schema van rozenbersport.nl (bedankt voor de tip @Roel!) en de Glandon en Telegraphe in d2 te doen (80-90%v (e)Ftp (nu geschat 280w) = 225-250w)). Dat voelde ontspannen. Tussendoor heerlijk in groepjes gereden, minimaal kopwerk gedaan. Daarna volgde de Galibier... Pittig! Om me heen veel mensen die het al behoorlijk zwaar hadden. heb écht heel veel mensen ingehaald gisteren! Ik had voldoende eigen poeders voor sportdrank en gels bij me, hoefde alleen af en toe water te tanken. Na de Galibier volgde een heerlijk lange afdaling richting Bourg d'Oisans... Ik lag al de hele tijd zo'n 20 minuten voor op het 8u netto schema (en dat was al mijn droomschema) dus reed super gemotiveerd. Geen last van kou gehad, zelfs de afdaling vd Glandon in de ochtend zonder body+armstukken, ging prima. Aan de voet van de Alpe d'Huez voelde ik me nog top, al was de hitte in de aanloop er naartoe behoorlijk voelbaar. Ik berekende dat ik zelfs inclusief (geneutraliseerde) afdaling van de Glandon onder de 8u zou kunnen rijden! Maar... Het was warm en opeens was het op. Om me heen zag ik regelmatig mensen stilstaan, wandelen, maar ik kon zelf ook amper de 34-32 (waar ik al heel wat tijd soepel draaiend op had geklommen) meer lekker rondkrijgen. 200w werd zelfs een uitdaging. Lang geleden dat ik zo stuk ging... Ik zat toen al 7u op de fiets, had voor de top vd Galibier af en toe een steekje gehad in mijn (linker)kuit en tijdens de afdaling naar de Alpe een keer een steek in mijn bovenbeen, maar het was goed te doen. Ik vreesde de Alpe wel moet ik zeggen, was bang dat ik écht kramp zou krijgen. Ik denk door mijn behoudende start en de electolyten die ik de hele rit heb gedronken dat ik het onder controle kon houden. Maar goed, de Alpe was een marteling, maar ook wel een mentale test... Wetende dat zodra binnen alles weer is 'vergeten'. En ja, dat was ook zo! Al voelde ik me wel behoorlijk beroerd boven, en kreeg enorme spierpijn in mijn bekkengebied, kon terug naar beneden in eerste instantie ook amper op het zadel zitten. 's avonds ging het wel weer prima, heb nog lekker gewandeld en nu.. the Day after (na weer een matige nacht) voel ik me vooral prima en zeer voldaan! 't was een heel gaaf avontuur en gisteren dacht ik nog... Ideale omstandigheden, prima tijd, dus deze hoeft niet meer. Inmiddels denk ik er alweer anders over
. Ik denk dat ik nog veel te winnen heb door meer tijd in d2 te trainen, maar ach, daar hoef ik nu niet over na te denken... Ik geniet nog even na hier in de Alpen!