Muziek - Een streling voor het oor ...
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40120
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
Veel oude muziek doet het erg goed in zowel in films, reclame, docu's, games en ook ontdekt door de Tiktok generatie.
Ik verbaas mij op platenbeurzen ook over de steeds grotere groep heel jonge mensen. Die dan ook nog eens oude muziek kopen en dat niet doen voor vaderdag (dat is dan weer jammer )
Mijn absolute favoriet van gebruik van oude muziek in een reclame is het nummer Be Young, Be Foolish, Be Happy in de uitvoering van The Tams in de reclame van NN.
Het gebruik van muziek van King Crimson en Janis Joplin in reclames van onbetaalbare luchtjes ben ik dan weer minder enthousiast over.
Ik heb ergens een artikel over echt zware mismatch tussen nummer en reclameboodschap.
Genoeg over oude muziek........... er is zoveel moois wat door jonge mensen wordt gemaakt:
Als arbeidsvitamine heb ik zojuist het album Tigers Blood van Waxahatchee opgezet. Album verscheen eind maart en Katie Crutchfield die achter deze opvallende groepnaam zit heeft beslist weer een stap gemaakt.
Het vorige album Saint Cloud was al een pareltje maar deze Tigers Blood is een meesterwerkje.
Lastig in een hokje want een mix van Roots, Folk en een vleugje Indie.
Persoonlijk ben ik een fan van haar stem en die is weer rijper geworden waardoor het heerlijk authentiek klinkt.
Tigers Blood doet het lekker als achtergrond als je aan het werk bent, maar is met de songteksten op schoot ook een prima avontuur. Want niet alleen de muziek van Waxahatchee heeft een stap gezet ook de teksten hebben een nog grotere diepgang met thema's die ons alle zo nu en dan wel eens bezig houden (hoop ik dan toch)
Ik verbaas mij op platenbeurzen ook over de steeds grotere groep heel jonge mensen. Die dan ook nog eens oude muziek kopen en dat niet doen voor vaderdag (dat is dan weer jammer )
Mijn absolute favoriet van gebruik van oude muziek in een reclame is het nummer Be Young, Be Foolish, Be Happy in de uitvoering van The Tams in de reclame van NN.
Het gebruik van muziek van King Crimson en Janis Joplin in reclames van onbetaalbare luchtjes ben ik dan weer minder enthousiast over.
Ik heb ergens een artikel over echt zware mismatch tussen nummer en reclameboodschap.
Genoeg over oude muziek........... er is zoveel moois wat door jonge mensen wordt gemaakt:
Als arbeidsvitamine heb ik zojuist het album Tigers Blood van Waxahatchee opgezet. Album verscheen eind maart en Katie Crutchfield die achter deze opvallende groepnaam zit heeft beslist weer een stap gemaakt.
Het vorige album Saint Cloud was al een pareltje maar deze Tigers Blood is een meesterwerkje.
Lastig in een hokje want een mix van Roots, Folk en een vleugje Indie.
Persoonlijk ben ik een fan van haar stem en die is weer rijper geworden waardoor het heerlijk authentiek klinkt.
Tigers Blood doet het lekker als achtergrond als je aan het werk bent, maar is met de songteksten op schoot ook een prima avontuur. Want niet alleen de muziek van Waxahatchee heeft een stap gezet ook de teksten hebben een nog grotere diepgang met thema's die ons alle zo nu en dan wel eens bezig houden (hoop ik dan toch)
De tiktokgeneratie hier in huis (14), luistert veel naar muziek uit de jaren 40 en 50, de Ink Spots e.d. (en deed dat al voordat de Fallout serie op Amazon kwam). Veel verder dan eind jaren 80 komt hij niet met zijn muzieksmaak.
Campagnolo Ultra Dork
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40120
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
Levi’s heeft ook een aardige catalogus met nummers gebruikt in hun reclames. Zitten fraaie tussen (Johnny Cash!).
En wat mij betreft toch wel een van de klassiekers: https://youtu.be/SgfSjp1U8r0?si=gcuboQ_ymbeKBJM-
Less is bore
daniel1975 schreef: ↑08 mei 2024 09:29 Levi’s heeft ook een aardige catalogus met nummers gebruikt in hun reclames.
Een KEI ( ) van een van die nummers is deze.
Ik heb ook een CD gehad met allemaal nummers van de Levi's commercials............uitgeleend aan iemand met een racefiets............nooit meer teruggezien
Ga nu nog wat doen anders moet ik vrijdag aan de bak
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40120
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
Vandaag 39 geleden verschenen, dus volgend jaar op deze dag alweer het 40 jarig jubileum van een album wat iedereen hier wel kent en waar samen met Born in the USA en 2 jr later The Joshua Tree toch wel mijn muziekbasis mee is gelegd.
Less is bore
Ik heb alle studio albums van de Dire Straits maar draai het eigenlijk nooit meer. U2 daarentegen zie hier nog regelmatig de draaitafel.
Ik was in de tuin een fietsje aan het bouwen (ander topic) maar ...................je raadt het al.............. het ging regenen (ook een ander topic)..............
Dus lekkere moka koffie gemaakt en ook een oudje uit de kast getrokken: Blind Faith
Slechts één album gemaakt en de titel past wel een beetje bij de kabinetsformatie hoewel dat ook weer een ander topic is......
Blind Faith kreeg het predicaat supergroep (daarmee wordt bedoeld dat de meeste leden al in een andere succesvolle groep hebben gespeeld) maar het bleef helaas bij één officieel studio album.
De hoes zou van het album zou tegenwoordig niet meer kunnen en blijft toch een heel, heel ongemakkelijke keuze.
Neemt niet weg dat het nog steeds fenomenale Bluesrock is met een - en in die tijd kon dat niet anders - psychedelisch tintje.
Ik was in de tuin een fietsje aan het bouwen (ander topic) maar ...................je raadt het al.............. het ging regenen (ook een ander topic)..............
Dus lekkere moka koffie gemaakt en ook een oudje uit de kast getrokken: Blind Faith
Slechts één album gemaakt en de titel past wel een beetje bij de kabinetsformatie hoewel dat ook weer een ander topic is......
Blind Faith kreeg het predicaat supergroep (daarmee wordt bedoeld dat de meeste leden al in een andere succesvolle groep hebben gespeeld) maar het bleef helaas bij één officieel studio album.
De hoes zou van het album zou tegenwoordig niet meer kunnen en blijft toch een heel, heel ongemakkelijke keuze.
Neemt niet weg dat het nog steeds fenomenale Bluesrock is met een - en in die tijd kon dat niet anders - psychedelisch tintje.
Ah, die plaat heb ik nooit gehoord maar de hoes herinner ik me nog goed, van mijn eerste bezoekjes aan de plaatselijke mediatheek hier in de stad, die de start vormden van een nog immer voortdurende muzikale ontdekkingsreis.
En ik weet ook nog dat ik die toen ik ze voor het eerst zag uitermate opwindend vond - met dien verstande dat ik toen zowat dezelfde leeftijd had als het meisje op de foto!
En ik weet ook nog dat ik die toen ik ze voor het eerst zag uitermate opwindend vond - met dien verstande dat ik toen zowat dezelfde leeftijd had als het meisje op de foto!
Een koersbroek aan de waslijn: voor de ene woordloze poëzie, voor de andere geen gezicht. (rv)
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40120
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
Dat is hier ook het grappige: zal het nu nooit zelf meer opzetten.
Maar bij Telegraph Road Live als die toevallig langs komt, of het eerste deel van Brothers in arms sluit ik mij toch nog steeds even helemaal af.
Of Walk of life gewoon lekker vrolijk hard tijdens een druilerig moment in de file.
Tijdloos!!
Less is bore