Standplaats: Gran Canaria (Spanje)
Na twee jaar afwezigheid weer terug op Gran Canaria (wederom een hotel in Meloneras). Nog steeds een geweldige plek om in januari wat zon mee te pakken en hoogtemeters te sprokkelen. Maar nu ben ik hier met een groepje vrienden aan het fietsen en we hebben alledrie problemen met de huurfiets van Free-Motion gehad. Bij mij was het een rechtershifter waar een schroefje lostrilde en ik vast zat op het grote voorblad (handmatig de ketting op voorblad gelegd uiteraard en ik kon terug fietsen naar de basis). De ene vriend had de eerste twee dagen vier lekke banden aan het voorwiel zonder aanwijsbare oorzaak. Die band was dus helemaal versleten. De andere vriend had last van een paar gebroken spaken in het achterwiel (en hij weegt amper 70 kilo).
Nu ben ik wel aan het speculeren wat er aan de hand is. Ik kan me voorstellen dat vanwege de leveringsproblemen van fietsen en onderdelen we op ouder materiaal dan normaal rondfietsen? Of dat Free-Motion voorzichtiger is geweest met de aankoop van nieuwe fietsen/onderdelen (winter 2021 moet een ramp zijn geweest voor de toeristische sector op GC, het is er nog steeds vrij rustig)? Of de standaarden bij Free-Motion zijn lager geworden, natuurlijk.
Nu ben ik wel aan het speculeren wat er aan de hand is. Ik kan me voorstellen dat vanwege de leveringsproblemen van fietsen en onderdelen we op ouder materiaal dan normaal rondfietsen? Of dat Free-Motion voorzichtiger is geweest met de aankoop van nieuwe fietsen/onderdelen (winter 2021 moet een ramp zijn geweest voor de toeristische sector op GC, het is er nog steeds vrij rustig)? Of de standaarden bij Free-Motion zijn lager geworden, natuurlijk.
Ik heb zowel op Lanzarote als Gran Canaria in het verleden altijd goede ervaringen gehad, nooit zulke problemen. Maar dat is ook al enkele jaren geleden. Nu, ik rij sowieso liever op m'n eigen fiets waar ik het zadel en de geometrie toch wel gewoon van ben maar dat terzijde, altijd in orde geweest. Ik vermoed dat het idd gerelateerd is aan de complicaties van deze corona-tijden.
Zondag overigens voor 11 dagen naar Gran Canaria, zal weer Puerto De Mogan worden. Iemand nog een update over gesloten/geopende wegen en routes, is er iets in de afgelopen jaren geasfalteerd of hersteld geweest? Meen me te herinneren dat er afschuwelijke stukken waren als je vanuit Puerto De Mogan richting Pico De Las Nieves fietst.
Ik zou overigens ook eens wat andere routes doen dan de enkele standaard ritjes in het zuiden, als er iemand aanraders heeft...
(Puerto De Mogan kustweg naar Taurito volledig afgesloten of wel nog voor wandelaars?)
Zondag overigens voor 11 dagen naar Gran Canaria, zal weer Puerto De Mogan worden. Iemand nog een update over gesloten/geopende wegen en routes, is er iets in de afgelopen jaren geasfalteerd of hersteld geweest? Meen me te herinneren dat er afschuwelijke stukken waren als je vanuit Puerto De Mogan richting Pico De Las Nieves fietst.
Ik zou overigens ook eens wat andere routes doen dan de enkele standaard ritjes in het zuiden, als er iemand aanraders heeft...
(Puerto De Mogan kustweg naar Taurito volledig afgesloten of wel nog voor wandelaars?)
Het was ook geen klacht richting Free-motion: ik begrijp dat ze het moeilijk hebben gehad, maar het zou wel jammer zijn als dit structureel wordt.
Op het eiland zelf weinig bijzonderheden. De weg tussen Puerto de Mogan en Taurito is nog steeds potdicht. De weg van Mogan richting Ayacata ligt er op een paar plekken beroerd bij, maar je kunt er nog steeds langs fietsen. Het opvallendste was dat het eerste stuk van de weg van Baranquillo Andres naar Salto del Perro een nieuwe laag asfalt heeft gekregen.
Op het eiland zelf weinig bijzonderheden. De weg tussen Puerto de Mogan en Taurito is nog steeds potdicht. De weg van Mogan richting Ayacata ligt er op een paar plekken beroerd bij, maar je kunt er nog steeds langs fietsen. Het opvallendste was dat het eerste stuk van de weg van Baranquillo Andres naar Salto del Perro een nieuwe laag asfalt heeft gekregen.
We zijn alweer elf dagen terug van Gran Canaria, met de huurauto van Cicar (beste autoverhuurbedrijf op de eilanden imo) erg veel van het eiland gezien. Het was al m'n derde keer maar het blijft een erg mooi bestemming. Gewapend met de Cervélo R5 klimfiets me kunnen uitleven.
Een verslag voor de geïnteresseerden:
De eerste twee nachten verbleven we in hotel Agaldar in Galdar, noorden van het eiland. De insteek was om in het begin wat meer van het noorden te zien dan de standaard dingen in het zuiden, en dat beviel erg! Eigenlijk vind ik het veel mooier daar en leuk dat je echt tussen de locals zit. Fietsen kan er ook perfect en ik keer er zeker terug.
Hotel Agaldar is een aanrader, kamer groot genoeg om de Scicon fietskoffer binnen te rijden en de fiets in elkaar te steken. Ook is er een lift in het hotel. Een mooi voorzien ontbijt, maar wees niet schuw om extra brood/marmelade/... bij te vragen, voor een wielrenner mag het iets meer zijn namelijk. Verder is het een erg mooi gebouw gelegen aan het prachtig pleintje naast de oude kerk. En de prijs is schappelijk!
Vanuit Galdar een mooi tochtje gemaakt, na wat opzoekings- en Strava werk:
55km, 1160 hoogtemeters
Vertrokken met 24°C, koudste moment was 14°C in een gedeelte waar er nooit veel zon schijnt. Uit zekerheid arm- en kniestukken mee, heb ik eventjes nodig gehad. Enkele mooie beklimmingen in een erg groene omgeving en ook een leuke afdaling. Hier en daar een zwaar stukje maar over het algemeen goed te doen, de eerste beklimming van 10km was tegen gemiddeld 4,2%, de tweede beklimming van 10km tegen 4,7%. Niet zoveel verkeer eens je wat verder uit de omgeving van Galdar bent. Voornamelijk goed tot zeer goed wegdek. Eindpunt aan een 'piscina natural' waar de vriendin aan het zonnen/zwemmen/wachten was. Overigens maar enkele kilometers van het hotel, even tussen de bananenplantages door afdalen richting de kust.
Erg groen, sommige delen waan je je in een jungle gebied ergens in Latijns-Amerika... ook mooi om de terrassen te zien waar de mensen groenten en fruit kweken. Geen tijd gehad om overal goede foto's van te nemen maar hier toch iets van een impressie:
Na het noorden ons verplaatst richting Puerto De Mogan, waar ik de twee vorige keren op het eiland altijd heb overnacht. Deze keer appartementje op Airbnb gekozen. Ik wou er meteen invliegen door naar de top, Pico De Las Nieves, te fietsen want het was er goed weer voor, maar me toch ingehouden en aan Casa Melo (Free-Motion stopplaats) juist voor Roque Nublo gestopt om iets te drinken en terug te rijden richting startpunt.
Het viel me op dat er grote delen tussen Soria en Casa Melo hersteld zijn. Ik vergelijk het wel met vier jaar geleden natuurlijk, maar was aangenaam, in zeer goede staat, asfalt. Overigens zijn er nog altijd erbarmelijke stukken, maar deze zijn dus wel een stuk korter dan vroeger.
72km, 1600 hoogtemeters
De twee dagen erna als een toerist wat rondgetoerd. De vriendin wou Las Palmas (hoofdstad) wel zien, dit meteen gekoppeld aan een bezoek aan Arucas (ook in het noorden) waar we de rumdestilleerderij bezocht hebben. Mooie stadje overigens, was gezellig. Las Palmas ook leuk om rond te slenteren.
De tweede fietsloze dag was dan een uitstapje richting de top van het eiland, zodat vriendin dit uitzicht ook eens kon zien. Gestopt bij Casa Melo voor een stuk cake en een drankje, Roque Nublo even bezocht. Na Pico De Las Nieves doorgereden naar Tejeda, wat een prachtig plaatsje! Het gaf me inspiratie om nieuwe fietsroutes te maken...
De derde fietstocht moest dus wel iets groter worden. Een route die ik in het verleden al vaker gedaan heb maar toch altijd een schot in de roos is:
80km, 1795 hoogtemeters
Tussen Puerto De Mogan en Taurito is de kustweg nog altijd dicht, zal ook niet meer opengaan me dunkt. Ergens tijdens deze rit enkele Ieren tegengekomen op de fiets die zeiden dat ze gewoon via de afrit Taurito via de snelweg richting Puerto De Mogan zijn gefietst. Ze hadden het gevraagd aan een local en die zei dat fietsers dat vaak doen. Zelf heb ik me er niet aan gewaagd, heb me laten afzetten in Puerto Rico...
Ik begon er kalm aan en na een tiental minuten was er een viertal dat me al inhaalde. Een meid in volledige Jumbo-Visma outfit + fiets en drie kerels. Ik las de naam "Beune" op haar shirt, blijkbaar een schaatster bij het Jumbo-Visma team. Tot aan de voet van de Ayaguares klim mee kunnen varen in de wielen, erna vol gas tot aan de top. Ik weeg enkele kilo's meer en de conditie is een stuk minder, maar toch een persoonlijk record gezet. Als je in gezelschap fietst komt er toch een stukje competitie aan te pas, zo blijkt. Het tweede deel richting de Soria klim beetje losgereden, Soria zelf ook rustig beklommen want het was er erg warm. Gemiddelde temperatuur was 25°C.
Ook hier viel het op dat er wegenwerken zijn uitgevoerd. Het tweede deel, vanaf het dorpje richting de top, ligt er nu ook een stuk degelijker bij. Gloednieuw asfalt, was een opsteker! Overigens hebben ze niet het hele stuk hersteld, er is nog altijd een stuk dat smeekt om vernieuwing.
Na deze dag opnieuw een dag zonder fiets, maar het bleef toch sportief: Een grote dagtocht ondernomen naar een afgelegen strand. Was speciaal, in alle stilte en rust 4km gewandeld maar er wel twee uur over gedaan want we moesten stijl naar omhoog, een berg over eerst. Voor mij een unieke ervaring en ondanks dat de fiets niet mee was, toch veel beweging gehad:
De laatste rit van de vakantie was opnieuw een vanuit Puerto De Mogan richting Casa Melo, maar hierna richting Tejeda en Cruz De Tejeda:
103km, 2340 hoogtemeters
De wandeltocht van de dag ervoor zat nog goed in de benen, maar toch ging het vrij vlot. Vanaf Casa Melo richting Tejeda, Cruz De Tejeda en verder is het prachtig fietsen. Veel amandelbomen in bloei en prachtige uitzichten. De klim vanaf Tejeda naar het hoogste punt van de tocht is 15km tegen ongeveer 4,7%, veel bochten. Dat was wel leuk want er was wel wat wind. Soms is het werken, soms vlieg je zo vooruit. Het asfalt daar is overigens ook in goede staat, niet zoveel op aan te merken. Afdalen richting Roque Nublo kom je hier en daar wel een slecht stuk tegen..
Na amper vier tochten zat het er op, niet wat ik in gedachten had. Na Puerto De Mogan had de vriendin gekozen om te verhuizen naar Maspalomas, bungalowtje van Cordial Green Golf. Dat was de eerste en de laatste keer, vond er echt niets aan. Wat ik las over "Playa del Beton" is dus een feit. Spijtig wat ze met dat deel van het eiland gedaan hebben... Bungalow zelf was op zich "ok". Er was niet goed schoongemaakt en het slot van de schuifdeur zat helemaal los, maar het was binnenin wel wat vernieuwd. Klein maar wel goed bed en mooie inloopdouche.
Toen ik een dag later echter wilde vertrekken om opnieuw te fietsen, vloog de derailleur in het achterwiel en de boel was kapot. Ik had gepland om een grote tocht te maken van 140km en er echt mijn dag van te maken, zonder rekening te moeten houden met de vriendin haar wensen en dergelijke.. wat een desillusie.
Ik wou zo snel mogelijk weg van de kapotte fiets, Playa del Beton, etc, voelde me echt door en door slecht... en toen gooide ik m'n helm op de grond en stampte ik met m'n hak op de grond. Voelde meteen dat er iets niet goed was. Lang verhaal kort: foto in het ziekenhuis van Maspalomas toonde een gebroken hiel.
Sindsdien in het gips en rondgaan met krukken, me thuis proberen nuttig te maken, doe enkele stabilisatie oefeningen en probeer op het eten te letten zodat ik niet snel bijkom. Gisteren voor het eerst terug naar de fitness, gelukkig kan ik daar toch nog wat cardio doen met een handergometer (fietsen met de handen) en de meeste van mijn krachtoefeningen lukken ook wel, sommige sla ik natuurlijk over.
Een belangrijke les heb ik nu wel geleerd ivm omgaan met stress en tegenslagen!
Een verslag voor de geïnteresseerden:
De eerste twee nachten verbleven we in hotel Agaldar in Galdar, noorden van het eiland. De insteek was om in het begin wat meer van het noorden te zien dan de standaard dingen in het zuiden, en dat beviel erg! Eigenlijk vind ik het veel mooier daar en leuk dat je echt tussen de locals zit. Fietsen kan er ook perfect en ik keer er zeker terug.
Hotel Agaldar is een aanrader, kamer groot genoeg om de Scicon fietskoffer binnen te rijden en de fiets in elkaar te steken. Ook is er een lift in het hotel. Een mooi voorzien ontbijt, maar wees niet schuw om extra brood/marmelade/... bij te vragen, voor een wielrenner mag het iets meer zijn namelijk. Verder is het een erg mooi gebouw gelegen aan het prachtig pleintje naast de oude kerk. En de prijs is schappelijk!
Vanuit Galdar een mooi tochtje gemaakt, na wat opzoekings- en Strava werk:
55km, 1160 hoogtemeters
Vertrokken met 24°C, koudste moment was 14°C in een gedeelte waar er nooit veel zon schijnt. Uit zekerheid arm- en kniestukken mee, heb ik eventjes nodig gehad. Enkele mooie beklimmingen in een erg groene omgeving en ook een leuke afdaling. Hier en daar een zwaar stukje maar over het algemeen goed te doen, de eerste beklimming van 10km was tegen gemiddeld 4,2%, de tweede beklimming van 10km tegen 4,7%. Niet zoveel verkeer eens je wat verder uit de omgeving van Galdar bent. Voornamelijk goed tot zeer goed wegdek. Eindpunt aan een 'piscina natural' waar de vriendin aan het zonnen/zwemmen/wachten was. Overigens maar enkele kilometers van het hotel, even tussen de bananenplantages door afdalen richting de kust.
Erg groen, sommige delen waan je je in een jungle gebied ergens in Latijns-Amerika... ook mooi om de terrassen te zien waar de mensen groenten en fruit kweken. Geen tijd gehad om overal goede foto's van te nemen maar hier toch iets van een impressie:
Na het noorden ons verplaatst richting Puerto De Mogan, waar ik de twee vorige keren op het eiland altijd heb overnacht. Deze keer appartementje op Airbnb gekozen. Ik wou er meteen invliegen door naar de top, Pico De Las Nieves, te fietsen want het was er goed weer voor, maar me toch ingehouden en aan Casa Melo (Free-Motion stopplaats) juist voor Roque Nublo gestopt om iets te drinken en terug te rijden richting startpunt.
Het viel me op dat er grote delen tussen Soria en Casa Melo hersteld zijn. Ik vergelijk het wel met vier jaar geleden natuurlijk, maar was aangenaam, in zeer goede staat, asfalt. Overigens zijn er nog altijd erbarmelijke stukken, maar deze zijn dus wel een stuk korter dan vroeger.
72km, 1600 hoogtemeters
De twee dagen erna als een toerist wat rondgetoerd. De vriendin wou Las Palmas (hoofdstad) wel zien, dit meteen gekoppeld aan een bezoek aan Arucas (ook in het noorden) waar we de rumdestilleerderij bezocht hebben. Mooie stadje overigens, was gezellig. Las Palmas ook leuk om rond te slenteren.
De tweede fietsloze dag was dan een uitstapje richting de top van het eiland, zodat vriendin dit uitzicht ook eens kon zien. Gestopt bij Casa Melo voor een stuk cake en een drankje, Roque Nublo even bezocht. Na Pico De Las Nieves doorgereden naar Tejeda, wat een prachtig plaatsje! Het gaf me inspiratie om nieuwe fietsroutes te maken...
De derde fietstocht moest dus wel iets groter worden. Een route die ik in het verleden al vaker gedaan heb maar toch altijd een schot in de roos is:
80km, 1795 hoogtemeters
Tussen Puerto De Mogan en Taurito is de kustweg nog altijd dicht, zal ook niet meer opengaan me dunkt. Ergens tijdens deze rit enkele Ieren tegengekomen op de fiets die zeiden dat ze gewoon via de afrit Taurito via de snelweg richting Puerto De Mogan zijn gefietst. Ze hadden het gevraagd aan een local en die zei dat fietsers dat vaak doen. Zelf heb ik me er niet aan gewaagd, heb me laten afzetten in Puerto Rico...
Ik begon er kalm aan en na een tiental minuten was er een viertal dat me al inhaalde. Een meid in volledige Jumbo-Visma outfit + fiets en drie kerels. Ik las de naam "Beune" op haar shirt, blijkbaar een schaatster bij het Jumbo-Visma team. Tot aan de voet van de Ayaguares klim mee kunnen varen in de wielen, erna vol gas tot aan de top. Ik weeg enkele kilo's meer en de conditie is een stuk minder, maar toch een persoonlijk record gezet. Als je in gezelschap fietst komt er toch een stukje competitie aan te pas, zo blijkt. Het tweede deel richting de Soria klim beetje losgereden, Soria zelf ook rustig beklommen want het was er erg warm. Gemiddelde temperatuur was 25°C.
Ook hier viel het op dat er wegenwerken zijn uitgevoerd. Het tweede deel, vanaf het dorpje richting de top, ligt er nu ook een stuk degelijker bij. Gloednieuw asfalt, was een opsteker! Overigens hebben ze niet het hele stuk hersteld, er is nog altijd een stuk dat smeekt om vernieuwing.
Na deze dag opnieuw een dag zonder fiets, maar het bleef toch sportief: Een grote dagtocht ondernomen naar een afgelegen strand. Was speciaal, in alle stilte en rust 4km gewandeld maar er wel twee uur over gedaan want we moesten stijl naar omhoog, een berg over eerst. Voor mij een unieke ervaring en ondanks dat de fiets niet mee was, toch veel beweging gehad:
De laatste rit van de vakantie was opnieuw een vanuit Puerto De Mogan richting Casa Melo, maar hierna richting Tejeda en Cruz De Tejeda:
103km, 2340 hoogtemeters
De wandeltocht van de dag ervoor zat nog goed in de benen, maar toch ging het vrij vlot. Vanaf Casa Melo richting Tejeda, Cruz De Tejeda en verder is het prachtig fietsen. Veel amandelbomen in bloei en prachtige uitzichten. De klim vanaf Tejeda naar het hoogste punt van de tocht is 15km tegen ongeveer 4,7%, veel bochten. Dat was wel leuk want er was wel wat wind. Soms is het werken, soms vlieg je zo vooruit. Het asfalt daar is overigens ook in goede staat, niet zoveel op aan te merken. Afdalen richting Roque Nublo kom je hier en daar wel een slecht stuk tegen..
Na amper vier tochten zat het er op, niet wat ik in gedachten had. Na Puerto De Mogan had de vriendin gekozen om te verhuizen naar Maspalomas, bungalowtje van Cordial Green Golf. Dat was de eerste en de laatste keer, vond er echt niets aan. Wat ik las over "Playa del Beton" is dus een feit. Spijtig wat ze met dat deel van het eiland gedaan hebben... Bungalow zelf was op zich "ok". Er was niet goed schoongemaakt en het slot van de schuifdeur zat helemaal los, maar het was binnenin wel wat vernieuwd. Klein maar wel goed bed en mooie inloopdouche.
Toen ik een dag later echter wilde vertrekken om opnieuw te fietsen, vloog de derailleur in het achterwiel en de boel was kapot. Ik had gepland om een grote tocht te maken van 140km en er echt mijn dag van te maken, zonder rekening te moeten houden met de vriendin haar wensen en dergelijke.. wat een desillusie.
Ik wou zo snel mogelijk weg van de kapotte fiets, Playa del Beton, etc, voelde me echt door en door slecht... en toen gooide ik m'n helm op de grond en stampte ik met m'n hak op de grond. Voelde meteen dat er iets niet goed was. Lang verhaal kort: foto in het ziekenhuis van Maspalomas toonde een gebroken hiel.
Sindsdien in het gips en rondgaan met krukken, me thuis proberen nuttig te maken, doe enkele stabilisatie oefeningen en probeer op het eten te letten zodat ik niet snel bijkom. Gisteren voor het eerst terug naar de fitness, gelukkig kan ik daar toch nog wat cardio doen met een handergometer (fietsen met de handen) en de meeste van mijn krachtoefeningen lukken ook wel, sommige sla ik natuurlijk over.
Een belangrijke les heb ik nu wel geleerd ivm omgaan met stress en tegenslagen!
Mooi verslag, jammer van het abrupte einde.
- fredmtb-sport
- Forum-lid
- Berichten: 1765
- Lid geworden op: 11 jul 2009 14:16
- Locatie: Soest
- Contact
Idd bizar slot van een fietsweekje............
Met grote groepen tegenwoordig wielrennen op de openbare weg?
Zou verboden moeten worden..........
Zou verboden moeten worden..........
Ik ben er vorige zomer naar boven gereden en de weg was erbarmelijk slecht, putten, stenen en als je a block zit en dan moet uitkijken waar je rijd... gene cadeau zenne.slugbait schreef: ↑27 jan 2022 13:13 Het was ook geen klacht richting Free-motion: ik begrijp dat ze het moeilijk hebben gehad, maar het zou wel jammer zijn als dit structureel wordt.
Op het eiland zelf weinig bijzonderheden. De weg tussen Puerto de Mogan en Taurito is nog steeds potdicht. De weg van Mogan richting Ayacata ligt er op een paar plekken beroerd bij, maar je kunt er nog steeds langs fietsen. Het opvallendste was dat het eerste stuk van de weg van Baranquillo Andres naar Salto del Perro een nieuwe laag asfalt heeft gekregen.
Specialized Sl7 pro Sram Force
Oei, zonde van het einde...
Twee vraagjes over een fiets huren op Gran Canaria:
- Ik heb voor mijn vakantie volgende week een aantal verhuurpunten gemaild; alles is gereserveerd. Ze raden me aan op de dag zelf te informeren naar beschikbaarheid. Heeft iemand hier ervaring in hoeverre er meestal ter plekke nog wel beschikbaarheid is?
- Hebben fietsverhuurders over het algemeen verschillende zadels ter beschikking? Type maakt me niet zoveel uit, de breedte is wel belangrijk voor me.
Twee vraagjes over een fiets huren op Gran Canaria:
- Ik heb voor mijn vakantie volgende week een aantal verhuurpunten gemaild; alles is gereserveerd. Ze raden me aan op de dag zelf te informeren naar beschikbaarheid. Heeft iemand hier ervaring in hoeverre er meestal ter plekke nog wel beschikbaarheid is?
- Hebben fietsverhuurders over het algemeen verschillende zadels ter beschikking? Type maakt me niet zoveel uit, de breedte is wel belangrijk voor me.
1. Er zijn zoveel fietsen dat je je daar geen zorgen over hoeft te maken.
2. Neem gewoon je eigen zadel mee!
2. Neem gewoon je eigen zadel mee!