Fiets.nl

Op pad met Flepper

Nou, daar gingen we dan. Dit weekend was ik weer okay. Vorig weekend voelde ik mij meh, en dan leek het mij niet handig om me heel erg in te gaan spannen.
Zodoende, spraken we een tochtje af. 70km? 60km? 50? Flepper koos een route van een 53km rond Utrecht/Wijk bij Duurstede.
Dat was vast een fantastisch mooie route! Geen idee, want we hebben het niet gefietst.

Met de auto angekomen bij de Lage Vuursche, leek het wel zomer. Zoals Flepper al zei, alleen de bomen verraden dat het geen zomer is, omdat ze nog niet groen zijn.
Achterkleppen open, lekker in het zonnetje zitten, klepten we zo het eerste half uur weg. Het gaat zo makkelijk, over fietsen lullen. Wat is dat toch?

Nadat we het eens waren of wat wat er allemaal wel mee ging en wat niet, stapten we op de fiets. In dit gebied wordt je echt overladen met MTB-ers en natuurlijk wielrenners.
Flepper had de route op zijn Garmin gezet en zo begonnen we aan de route.

Piep piep. Hierheen. Piep, nee, terug. Piep, ja zo is het goed. De Garmin hield ons lekker bezig. Hier het kruispunt over. Dan weer terug. Nee U-bocht. Piep.
PIEP!!!
Wat een onding. We begonnen zelf maar richting Hilversum te fietsen in de goede hoop dat de Garmin het dan wel op zou pakken.
Zo reden we door de bossen luisterend naar de vogels en de zingende fietsen.
Mijn fiets maakt een hoop meer rold geluid dan de fits van Fleppert.
Piep piep, gaat de Garmin er weer doorheen.
Ja ja, rustig maar.
Bij Hilversum heeft ie het nog niet door en we stoppen weer, Flepper rommelt er wat mee en dan weer verder.
Dat herhaalt zich nog een aantal keer en dan besluiten we: SO-DE-MIE-TER OP!

We gaan zelf wel fietsen.
Later maar eens kijken waarom dat niet goed gaat.

En zo, gaan we van Hilversum, richting Hollandsche Rading. Althans, dat was het plan, maar we fietsen verkeerd, komen in het centrum van Hilversum.
Dan maar daardoor heen richting 'S-Graveland en hopla de drukte uit.
Wat een biZAR lekker weer. Het is niet normaal, iedereen is buiten, de fietspaden zijn vol, kinderen eten ijsjes, wandelaars, slenterende mensen in de dorpjes.
Prachtig!

Het fietsen is heerlijk, geen woon-werk, maar gewoon een mooie tourrit. Een beetje door de leuke dorpen en onderweg bedenken waar we heen gaan.
'S-Graveland, Loosdrecht, Loenen, Nigtevecht, Abcoude, Amsterdam, Driemond, Weesp. De kilometers tikken weg.
En ondanks dat we lekker fietsten, ook lekker praten. Het gaat allemaal heel easy en gemoedelijk.

Al pratend fietsen we vaak 35 tot 38. Hoe kan dat nou dan? Gaan we naar beneden? Nee. Staat er wind? Nee.
We zijn verrast, en het zal misschien toe te wijden zijn aan de warmere lucht, minder vocht en minder dicht, dat een hoop minder weerstand geeft.

Al met al fietsen we zo best wat kilometers weg en genoten van de leuke dorpjes en akkertjes, bossen, weilanden en de dieren.

Terug gekomen bij de Lage Vuursche, strijken we nog even neer bij een terrasje. 66km zit er op, voor mij de langste rit tot nu toe.
We hadden nergens last van, geen zadelpijn, last van knieen, spieren, nek of wat dan ook.

Dit smaakt naar meer!


Mijn fiets vind ik echt heerlijk fietsen nu, ook met een tour. Ik heb niet op het stuur gelegen en houd het prima vol met de diverse mogelijkheden
die het racestuur biedt. Ik moet alleen nog mijn Garmin even verplaatsen, zodat ie tussen de bullbars gaat.
Het zadel heb ik overigens recht gezet en dat zit nu ook perfecto.

Ik ben zelf van plan om een tour te gaan doen op 13 april, alleen is dat 140km. Ik zie daar wel erg tegen op, hoe moet ik mijn energie verdelen?
Hoe houd ik dat vol? Ik ga het in elk geval proberen.
Het is al vrij snel, maar ik denk dat ik het weekend nog eens ga oefenen om 140 a 150km te fietsen. Eens zien hoe dat voelt.



https://strava.app.link/lg2JGnwPwV

Dat is herkenbaar! Mooie rit bedacht maar Garmin die zand in je eten strooit. Rete-irritant.
Was mooi weer en dat heel veel goed.
Mijn ervaring met ritjes van 100+ km is dat het met verdeling van energie wel goed gaat. Genoeg eten en drinken maar vooral op tijd.
Problemen bij mij zijn vaak in het vooronder te vinden. Heeft zeker te maken met mijn kilo-age, maar laat je door de afstand niet weerhouden.
Succes.

Het was zeker een heel leuke rit.
Zonder dat je het door hebt vliegen de kilometers er toch doorheen.
Op een lang stuk door de polders zaten we op 40km/u al pratend. Heel apart.
En er stond echt geen zuchtje wind en het was zo plat als een dubbeltje.

Deze mag niet ontbreken.
Leuke dag, doen we vaker!

Nog even over tijdrithouding op koersfiets. Ik heb 1 ironman gedaan (en een halve triathlon een week of 6 ervoor om te oefenen). Heb mijn alu koersfietsje daarvoor aangepast met inderdaad een omgekeerde zadelpen. Zadel gaat naar voren en dus een stuk omhoog. Triathlon zadel erop, ligstuur erop.
Afstelling zelf gedaan rond de roeibaan bij zevenhuizen, rondje rijden op hartslag ongeveer 10 slagen onder omslagpunt (bovenkant van de intensiteit waarmee ik de ironman zou willen fietsen). En dan hoogte zadel, voor/achterstand en hoek steeds beetje finetunen tot het "lekker" aanvoelde. Goed druk op de pedalen, goede snelheid, geen gevoel dat dingen afknelden. Idem voor ligstuur. Proberen ellebogen onder de schouders te krijgen. Lange tijdrit van 180km, wil je dat stuk passief laten rusten. Moet je teveel naar voren met je armen ga je een moment in je schoudergewricht moeten opvangen de volle 5,5uur fietsen.

enfin, dit was, voor mij, prima zo. Aerodynamisch gezien zou het fijn zijn als stuur verder omlaag had gekunt (hoofd lager, ipv bovenop mn schouders). check tom dumoulin op de tijdritfiets. Maar dat zat er met deze fiets en dit doel niet in.

Op deze manier "gewoon" fietsen, kan wel, op de remgrepen. In de beugel is niet comfortabel al heb ik dat in de afdaling van de triathlon wel gedaan om wille van mijn veiligheid (dan maar even een stukje met minder comfort).
Bij het staand klimmen, wel risico dat knieen de elleboogpads aantikken.

Een triathlonfiets heeft een betere geometrie, vooral de gewichtsverdeling is dan beter. Met de koersfiets zit relatief veel druk op de voorkant van de fiets. Dat is ook 1 van de grote compromissen die je maakt voor deze keuze.

Overigens voor mij was het simpel, ik fiets ook veel toertochten en deed af en toe trainingskoersen. Ligstuurtje schroef je er zo af (afstellingen kan je makkelijk markeren) en zadel+pen was ook zo gewisseld voor mijn originele zadelpen en zadel.

Een mooie rit gemaakt

Oi!

Nou, zondag had ik een mooie rit in de planning om eens te testen hoe het zou gaan met een echt lange rit.
Zoals ik schreef doe ik het volgende weekend mee met een rit Veenendaal-Veenendaal van de NTFU en ik wilde toch eerst eens ervaren hoe het dan iets om zoiets langs te gaan fietsen.

Dus zondag een beetje uitgeslapen, uitgerust voor de rit.
Net als Flepper wilde ik dan naar Steenderen, alleen dan vanuit huis, met een omweg via Ede en dan over de Veluwe naar Steenderen.

Ik had alles de vorige dag klaar gelegd en mijn nieuwe zadeltas netjes gevuld met de hulp voor onderweg zaken.
Helaas, het zadeltasje past niet, door dat mijn zadel te ver naar voren staat. Ik moet dus een ander model hebben.
Dus alles maar in de achterzakjes van mijn shirt gepropt.
Verder sportreepjes en supergel mee en 2 bidons gevuld met sportdrank.

Dan maar het binnenbandje aan de zadelpen bevestigd
Om 9 uur was ik klaar voor vertrek.


Alles nog even nagelopen, en hoplakee, vertrekken met al best een aardig zonnetje.
Het begint al meteen goed, een laaaang pad, langs de dijk naar Nijkerk.
Een beetje muggen happen soms, dan is een bril toch wel handig.
Onderweg kom ik al een hoop wielrenners tegemoet.

Ik heb wat wind tegen maar trap lekker door, nog geen idee hoe ik dit moet inschatten qua inzet en energie.
Ik vind het wel spannend, ik heb als ik het niet meer trek, in elk geval mijn ov kaart mee, zodat ik met de trein terug kan.

Aan het lange fietspad komt dan een eind als ik de brug bij Nijkerk op fiets. Dit is met wat wind tegen best een klus.
Ik ben in elk geval lekker op gewarmd en houd de vaart er in. Ik zit gemiddeld nu boven de 30, en dat lijkt me wat een de hoge kant om vol te houden.
Na 1 uur begin ik dan met wat drinken en een reepje en een banaan. Dit werk ik tijdens het fietsen naar binnen.
Dan van Nijkerk, rij ik naar Barneveld, Lunteren en Ede en dan richting de Veluwe. Ik sta verbaasd, dit schiet al best lekker op.

Ik houd de vaart er lekker in, en het voelt nog goed.
Van Ede rijd ik richting Hoenderloo naar Loenen en dan naar Eerbeek.
Wat gaat het lekker! De veluwe over fietsen is echt ontzettend mooi. En wat een hoeveelheid wielrenners, gigantisch.

In de doprjes die ik passeer is het echt zomer. Heel druk, iedereen is buiten. Wandelaars, slenteraard, fietsers, MTB-ers, wielrenners en een hoop motor ritten.

Dan rijd ik over Laag-Soeren richting Dieren. Ik ben inmiddels wel toe aan een eerste pauze, want tot nog toe ben ik nog niet gestopt.
Ik trap nog door naar Doesburg en besluit daar dan ergens iets te zoeken om even te rusten en een bammetje te eten.

Daar in de buurt is het erg druk, ik haal een groep wielrenners in. Ik riep netjes 'Sorry!' en daarna bedankt toen ik er voorbij was.
Ik zet weer aan en fiets verder, ineens word ik door 2 wielrenners weer ingehaald. Van het Castelli clubje zo te zien.
Vervolgens kan ik weer in de ankers omdat ze voor mij weer vaart minderen en zit ik er weer achter bij een oversteek.

Goh, goed hoor. Was dat nou nodig? Ik haal ze weer in en zet de rit voort. In mijn eigen tempo, want ik laat me niet van de wijs brengen bij zo'n serieuze afstand, je houdt het het beste vol als je in je eigen goed voelende tempo blijft rijden dunkt me.

Dan is het tijd om te stoppen, dat lijkt me wel verstandig. Ik lees 110km op de teller. Wauw, dat gaat goed. Dat is al bijna de afstand van de Veenendaal-Veenendaal toch.

Ik krijg er wel vertrouwen in dat dat gaat lukken. Ik ga zitten en realiseer me hoe ver ik nu van huis ben. Ik kijk op de kaart en besluit dan over de Posbank richting Arnhem te gaan en dan weer richting Ede. Dat is wel vrij ambitieus, toch wil ik het proberen.
Na een minuut of 20 daar gezeten te hebben heb ik wat bammen op en ga ik starten aan de terugreis.

Wat een fantastische fiets. Ben er echt blij mee! Fietst zo fijn.
Hmmm. Ik moet ook nog terug..

Vanaf het punt waar ik stond, begint de Lange Juffer.
Na een stop van 20 minuten voelt de eerste kilometer heel zwaar, geen best gevoel. Ik trap door, want je komt daarna als het goed is vanzelf weer in de goede modus, met opgewarmde spieren en de juiste drive.

Op de Veluwe is het echt enorm druk. De paden met de heuvels zijn wel erg leuk, je kan er echt hard overheen scheuren

Na een flinke heuvelrit ben ik weer over de Veluwe heen en rijd ik weer richting Ede. Zo rijd ik dan weer terug naar Lunteren en dan Barneveld en dan weer richting Nijkerk.
Dat begin in nu wel te voelen, je hebt daar dan ook echt enorme lange paden die oneindig lijken. Ik lees 170km af zo ergens tussen Barneveld en Nijkerk. Ik ben toch wel weer toe aan
een stop en zelfs zijn de beide bidons leeg. In Nijkerk is dan ook nog de hoofdweg afgesloten en beland ik in een enorme woonwijk waar ik dan een weg doorheen moet banen, er lijkt geen eind aan te komen. Vervolgens fiets ik door een kapot gegooid bierflesje heen wat daar op straat kapot is gegooid. Nee toch!

Gelukkig zijn de superbandjes sterk genoeg om het glas buiten te houden. Na een paar minuten zijn de banden noge lekker hard, dat gaat wel goed komen.
Ik beloof mijzelf een stopje in te lassen om weer even wat vloeistof bij te tanken. Ik begin wel wat gaar te worden en het is nog best een stuk!

In het noorden van Nijkerk, bij het pompstation plof ik neer. Ik haal een 500ml AA-tje en ga op het stoepje zitten. Zuchtend en nu toch wel verlangend naar huis.
Na 5 minuten loop ik weer naar binnen en pak nog een flesje 500ml Aquarius. 'Zo, jij hebt het wel nodig zeker met dit warme weer' zegt de kassiere.
Zeker! Na 10 a 15 mins besluit ik mijzelf weer op het zadel te zetten. Op naar het laatste stuk!

Die 10 a 15 minuten rust doen mij heel goed. Ik merk dat ik het weer lekker vind om de vaart erin te houden, want de laatste kilometers voor de stop was ik erg veel aan het zuchten en ging soms even staan, stoppend met trappen.
Dit deed me erg goed. Ik trapte weer lekker door en van de brug van Nijkerk, met een lus naar beneden begon ik aan de lange dijk, richting de windmolens, Stichtste brug en dan naar Almere-Haven. De vaart zat er wel heel lekker in, en ik ik besluit nog een stukje verder te fietsen, ik skip mijn afslag naar het bos en rijd door naar de Havenkom en dan nog door naar de Hollandse brug (A6) met een lekker tempo. Dan via het Kromslootpark echt terug. Het is nu echt genoeg geweest.
Ik zet de rit stop en fiets nog een klein stukje heel lichtjes uit. Een gevoel van trots komt over mij heen.
Wauw, wat een monsterrit. En dan heb ik het ook volgehouden om het hard te fietsen. 29km/u gemiddeld zelfs.
Ik ben er heel trots op! Thuis zitten ze allemaal in de tuin als ik aan kom fietsen.
Knettergek! Krijg ik naar mijn oren. Ik plof neer geniet nog even van de zon en de gezellige drukte. Even geen alcohol voor mij, dan donder ik echt op de grond
220km zit er op en ik voel mij moe maar voldaan. Geen nare gevoelens of pijn.
Het zit erop. Nu mag ik uitrusten

De rit op Strava:
https://www.strava.com/activities/2272562273

Lekker bezig en dat van wielrenners die voorbij komen en dan vaart minderen, dat zijn van die mensen die het niet kunnen hebben dat ze ingehaald worden.
Alleen komen ze zichzelf dat tegen als je ze inhalen.

Waar zat jij nou ook weer over in?

Goed om te zien dat je naast de woon-werk "ritjes" ook de langere afstanden prima kan hebben. En tempo is voor een solorit ook beter dan wat ik meestal voorbij zie komen.

Had jij voordat je met fietsen begon wel recente sportervaring (gezien de conditie die vanaf het begin van jouw "fietscarrière" al prima is).

@DDX Dank je Ja, inderdaad. Voorheen vond ik het zelf ook wel leuk, maar het zegt niet zoveel eigenlijk. Je fietst, althans ik, toch anders als je weet dat je nog 100km moet, of nog maar 10km


R-Know: Nou ja, je moet het eerst proberen he, maar ik zit er nu niet meer over in. Die 140km Veenendaal-Veenendaal moet wel gaan lukken.

@Herrick: Dank je Okay, dat klinkt goed dan. Kan dus best trots zijn op dat gemiddelde dan

Voor het fietsen deed ik letterlijk niks, al jaren. Soms wandelen met de honden. Met de auto naar het werk, thuis veel achter de computer. Dus nee, eigenlijk niets.
Ik denk een goede basis conditie?

De trigger was dus wel, zoals ik in de eerste post ook schreef, toen ik met mijn goede vriend ging MTB-en en dat ik er zoveel plezier van had, maar steeds moest stoppen om op adem te komen. Ik vond dat een afgang, want ik ben best wel gedreven en als ik iets doe wil ik er goed in zijn.
Toen had ik zoiets, icm het feit dat ik gewoon niets aan beweging doe, om iets aan sport te gaan doen. Vandaar het goede voornemen 1 jan 2019

Wat een stunt, even van 32 naar 220km
Je bent gewoon een natuurtalent.

Eind van het jaar de Rapha 500 in 1 rit dus