Het grote taaltopic

[pipootje]

De koning van het vage lulverhaal is natuurlijk Ducrot. Hij spint een heel web waarbij je het gevoel hebt dat hij een gedachte niet scherp gekregen heeft in zijn bovenkamer. Vervolgens spuit hij er dan maar een hele serie woorden uit die wel ergens in het bedoelde betoog een plaats zouden hebben moeten krijgen. Het probleem is echter dat hij het sorteerproces niet op tijd rond krijgt en daarom de verzameling er maar in willekeurige volgorde uit flapt. De luisteraar heeft dan vaak het idee dat er een geniaal betoog is afgestoken dat ver boven de eigen pet gaat en daarom dus niet begrepen wordt. De werkelijkheid is dat het onder de pet van Ducrot een warwinkel is.

[simen]

As t'noe is in t'zeeuws mog,dan zou ik et weh wete

Dah voalt ook vrehsuluk teghen, want zeeuws schrieve en leze is ok nie echt makkeluk.
Praete is vee makkelukker, en voh buutenstaenders beter te verstaen dan fries of gronings.

Om er dan ontopic maar even aan toe te voegen dat ik mij er soms behoorlijk aan kan irriteren als iemand geen fatsoenlijk ABN kan. Iedereen zijn eigen accent en afkomst hoef je echt niet te verlochen, maar enigzins gangbaar ABN is wel wenselijk IMHO. Ik spreek vloeiend zeeuws, maar in gezelschap met "nederlanders" vind ik het prettig (zeker zakelijk) dat ik vrijwel accentloos spreek.

Daar kan ik me dus nog ongemakkelijk gaan voelen zodra ik je eens ontmoet*.

* Er kunnen in deze zin stijl en taalfouten voorkomen.
Excuses voor dit ongemak

[Supergrover]

De koning van het vage lulverhaal is natuurlijk Ducrot. Hij spint een heel web waarbij je het gevoel hebt dat hij een gedachte niet scherp gekregen heeft in zijn bovenkamer. Vervolgens spuit hij er dan maar een hele serie woorden uit die wel ergens in het bedoelde betoog een plaats zouden hebben moeten krijgen. Het probleem is echter dat hij het sorteerproces niet op tijd rond krijgt en daarom de verzameling er maar in willekeurige volgorde uit flapt. De luisteraar heeft dan vaak het idee dat er een geniaal betoog is afgestoken dat ver boven de eigen pet gaat en daarom dus niet begrepen wordt. De werkelijkheid is dat het onder de pet van Ducrot een warwinkel is.

http://nl.wikiquote.org/wiki/Maarten_Ducrot" onclick="window.open(this.href);return false;

[dario]

Om er dan ontopic maar even aan toe te voegen dat ik mij er soms behoorlijk aan kan irriteren als iemand geen fatsoenlijk ABN kan.

Ah, dit is een veel voorkomende in Nederland: irriteren is (anders dan ergeren) geen wederkerig maar een overgankelijk werkwoord; je kan je dus niet irriteren aan iets, maar iets kan je wel irriteren (of je kan erdoor geïrriteerd worden).
Een leuk stukje hierover: http://www.youtube.com/watch?v=UDgYk3692Vk

Mijn met grote voorsprong meest voorkomende ergernis: de inmiddels algemeen verbreide tendens om in de toekomstige tijd steevast het hulpwerkwoord 'gaan' te gebruiken in plaats van 'zullen' (iets 'gaat' niet zus of zo zijn, maar het 'zal' zo zijn!!!)
Opmerkelijk is dat deze grammaticale onzuiverheid ook in het Frans opgang maakt...

Nog een paar uit de losse pols: in Vlaanderen het te pas en vooral te onpas gebruik van het werkwoord 'pakken' in plaats van 'nemen' (Karl Vannieuwkerke bestaat het om te spreken van 'het initiatief pakken'); in Nederland het gebruik van substantieven als voorzetsel ('richting') of als adjectief ('luxe').

[dario]

Taalergernissen:
- nietszeggend taalgebruik: ik bedoel, dan heb ik zoiets van .. of zo, zeg maar
- een stukje: ik mis een stukje beleving bij de Nederlandse wielrenners

+1!

Dat soort uitdrukkingen bezorgt me ook nog steeds eczeem (mensen die 'zoiets van' hebben zijn helaas niet meer te tellen, en tegenwoordig komt het ook in de betere families voor...); van dat 'stukje beleving' blijft Vlaanderen vooralsnog gespaard, dus dat kan ik nog vermakelijk vinden. Anderzijds is het hier, horresco referens, dan weer de ziekte om de uitdrukking 'naar...toe' te gebruiken in plaats van het geschikte voorzetsel (en nee, dat voorzetsel is dus niet 'richting'! ): 'naar de toekomst toe', 'naar het publiek toe',...

Wat de ook al aangehaalde 'Engelse ziekte' betreft: ooit woonde ik een uiteenzetting bij van de een of andere ICT-manager, die kwam vertellen over de een of andere applicatie die eerlang gelauncht zou worden, dit uiteraard na uitgebreide useability tests en ampel overleg met een hele hoop stakeholders, om te zorgen dat de verschillende features en de content volledig aan hun utility needs voldeden: en mens zou toch van minder moedeloos worden? (go fuck yourself, denk ik dan maar)
Extra vermelding verdient natuurlijk het fictieve Engels van Nederlandstaligen die spreken over 'ski-sticks' (terwijl die niet bestaan, en skistokken in het Engels ski-poles zijn), en ook wel voetbal- of wielershirts (die in het Engels helemaal geen shirts maar jerseys heten); op de Vlaamse radio heeft men het zo ook vaak over de nieuwe 'full-CD' van een artiest, om het verschil met zijn laatste single duidelijk te maken: zeg toch gewoon LP, denk ik dan! Ook nog een mooie: 'out of the box' denken, dat zowel Vlamingen als Nederlanders graag mogen doen, terwijl elke Engelstalige je kan vertellen dat het 'outside the box' is!

Ah, en nog eentje: het geslacht van zelfstandige naamwoorden blijken veel mensen ook niet te kennen. Sport is bv een vrouwelijk woord, dus 'de wielersport en zijn beoefenaars' kan niet; veel vaker zie je het omgekeerde, nl. dat - zelfs bij onzijdige substantieven - het bezittelijk voornaamwoord 'haar' (ipv 'zijn') wordt gebruikt.

[Jaeger]

Ik erger me aan superlatieventaal. Niets kan nog gewoon "leuk" zijn, alles is "écht he-le-maal te gek". Sowieso wordt het woord "echt" écht gi-gan-tisch veel gebruikt Vermoedelijk om op te vallen in de stroom aan informatie die dagelijks op mensen af komt. Mij valt vooral op dat het een homogene brij van superlatieven is. Al is het zo ingeburgerd dat ik me er zelf soms ook aan bezondig.
Een inzet van 100% is tegenwoordig maar magertjes. 110% is wel het minimum maar sommige mensen kunnen zich voor 200% of zelfs 1000% inzetten. Zo! Dan voel ik me toch maar een kleine jongen dat het bij mij bij 100% wel zo'n beetje ophoudt. Ook op andere manieren wordt op dingen de nadruk gelegd, wat soms tot kolderieke versprekingen leidt. Let maar eens op het gebruik van "letterlijk en figuurlijk", om iets figuurlijks extra nadruk te geven. In de sportverslaggeving kom je dit bijvoorbeeld veel tegen. "Hij at letterlijk en figuurlijk het gras op", "Ireen Wust zakte letterlijk en figuurlijk door het ijs" (in Thialf, zie je het voor je?), etc.

Nog iets wat me opvalt: veel items in het journaal beginnen niet meer met het begin van de eerste zin maar ergens in het midden. "U kent het wel, ..... ", of "Ze hebben er lang op gewacht, .... " Wat moeten we hiervan denken? "Spannend! Waar zou het item naartoe gaan? Ik ben een en al oor!"

Ohja, het gebruik van 'hashtags' in schrijfsels buiten Twitter moet heel snel stoppen.

Met name het gebruik van 'letterlijk' in plaats van 'figuurlijk' irriteert mij mateloos.
'Froome zit letterlijk op de lip van Wiggins' hoorde ik laatst. Nou, daar had ik dan graag een foto van gezien.

[Gastheerg]

'Froome zit letterlijk op de lip van Wiggins' hoorde ik laatst. Nou, daar had ik dan graag een foto van gezien.

Ze doen hun best:

[toerfietserftw]

Twee die nog niet genoemd zijn: absoluut in plaats van ja (of zeker) en de neiging om bij vergrotende en overtreffende trap meer en meest te gebruiken in plaats van -er en -st erachter te plakken.

[jansen01]

+ 1

1: mijn nieuwe fiets voldoet aan mijn verwachtingen
2: http://italiaanseracefietsen.wordpress. ... van-nicky/" onclick="window.open(this.href);return false;

[53x11]

(...)
Extra vermelding verdient natuurlijk het fictieve Engels van Nederlandstaligen die spreken over 'ski-sticks' (terwijl die niet bestaan, en skistokken in het Engels ski-poles zijn), en ook wel voetbal- of wielershirts (die in het Engels helemaal geen shirts maar jerseys heten); op de Vlaamse radio heeft men het zo ook vaak over de nieuwe 'full-CD' van een artiest, om het verschil met zijn laatste single duidelijk te maken: zeg toch gewoon LP, denk ik dan! Ook nog een mooie: 'out of the box' denken, dat zowel Vlamingen als Nederlanders graag mogen doen, terwijl elke Engelstalige je kan vertellen dat het 'outside the box' is!
(...)

Just curious: ( )
Wat is het Nederlandse alternatief voor "shirt"? "Trui-tje" lijkt me net als 'kleedje" Vlaams, geen ABN.

[toerfietserftw]

(...)
Extra vermelding verdient natuurlijk het fictieve Engels van Nederlandstaligen die spreken over 'ski-sticks' (terwijl die niet bestaan, en skistokken in het Engels ski-poles zijn), en ook wel voetbal- of wielershirts (die in het Engels helemaal geen shirts maar jerseys heten); op de Vlaamse radio heeft men het zo ook vaak over de nieuwe 'full-CD' van een artiest, om het verschil met zijn laatste single duidelijk te maken: zeg toch gewoon LP, denk ik dan! Ook nog een mooie: 'out of the box' denken, dat zowel Vlamingen als Nederlanders graag mogen doen, terwijl elke Engelstalige je kan vertellen dat het 'outside the box' is!
(...)

Just curious: ( )
Wat is het Nederlandse alternatief voor "shirt"? "Trui-tje" lijkt me net als 'kleedje" Vlaams, geen ABN.

Er zijn niet zoveel nederlandse woorden voor (mannen)kleding voor het bovenlichaam. Je zou het woord hemd kunnen gebruiken, maar dat is tegenwoordig wel erg afgebakend. Tricot is uit den boze, want Frans. Het woord shirt is echter zo ingeburgerd dat we dat niet per se hoeven te vervangen. We gebruiken het woord trui nog wel steeds voor kampioenstruien en leiders in klassementen, dus ik weet niet of het echt een Vlaams woord is. Ik denk dat het gewoon een vertaling van het woord maillot is, wat we overigens opvallend genoeg in het Nederlands gebruiken voor kleding die op het onderlichaam gedragen wordt.

[Theo V]

Twee die nog niet genoemd zijn: absoluut in plaats van ja (of zeker) en de neiging om bij vergrotende en overtreffende trap meer en meest te gebruiken in plaats van -er en -st erachter te plakken.

Als Rotterdammer vind ik het natuurlijk wel een must om overal een onvervalste 'T' achter te zetten.