Je mooiste afdaling

[pino]

Het gaat altijd over de meeste kilometers, de meeste hoogtemeters, de meeste podia. Daarom nu eens iets anders.
In deze donkere tijden waarin het moeilijk is motivatie te vinden probeer ik wat licht aan de einder te bedenken. Voor mij zijn dan ook belangrijk de beloningen van beklimmingen: de afdalingen. Niet zozeer wat de maximale snelheid is geweest (dat hoort in eerdergenoemde verplasklassementen), maar de afdalingen waar het meeste plezier is ervaren.
Ik geef een aftrap met een aantal die nu snel in mijn hoofd opkomen. Voor mij is belangrijk wat ik "flow" zou willen noemen. Een combinatie van ritme, techniek, snelheid en omgeving.
Afdalingen dat je beneden met een dikke grijns " Yes!!!!" uitschreeuwt.
Als jullie leuke herinneringen hebben zie ik ze graag.

1/ Cormet de Roselend (naar het zuiden)
2/ Ventoux (naar Bedoin)
3/ Tourmalet (naar het westen)
3/ Giau (als in de Maratona)
4/ Harry Slinger (MTB route Amerongen)
5/ Laatste afdaling Grand Raid naar Grimentz.

[Baria]

Sault - Bedoin (Gorges de la Nesque)

[havana]

Ventoux naar Malaucène is zonder twijfel een van mijn favoriete afdalingen. Ook de Grimsel richting Innertkirchen is heerlijk!

[rob74]

Doi Inthanon, de hoogste berg van Thailand. Bijna 30 km non stop afdalen

De Nürburgring, afdalen met een peloton van 500 man in wedstrijdverband. Rete spannend

Afdaling Giau in de Maratona. Op het randje rijden voor een goede tijd op een afgezette weg.

[tinoh]

1 de hele Maratona. Ik kan niet direct kiezen maar sowieso afdalen op een afgesloten parcours heerlijk.
2. grossglockner noord kant. Touringcars inhalen voor het verhogen van de feestvreugde

Ik kan met de Grimselpass ook voorstellen ja. Ik heb die alleen met de auto gedaan en dat is al genieten. Nufenenpass is ook mooi en lang.

[Joseba]

Afdaling Ballon d'Alsace richting Giromagny in de Trois Ballons van 2008 (?).... Weet niet precies waarom, voelde me top, had een nummer van BLØF in mijn hoofd op repeat staan, afdaling zelf reed ik solo maar net op het laatste dalende stuk kon ik met een korte inspanning aanpikken bij een groepje voor me. Die afdaling zit me 15 jaar later nog in het geheugen.

Een andere is de afdaling die me te binnen schiet is van de Falzarego in de Maratona 2009. Reed de hele dag als eerste van mijn cluppie over het parcours tot ik bovenop de Falzarego een lichte Limburgse tongval mijn naam hoorde noemen. Gevolgd door een relaxed "hoe is ie"? Van binnen hard vloekend omdat ik wist dat ik ook als eerste over de start was gerold en dus "virtueel" op hem achter lag als we samen binnen zouden komen. De afdaling die volgde behoorlijk met risico gereden (zou ik nu ook niet meer doen) en onderaan het geluk dat ik met drie mannen kwam te zitten die nog gas wilden geven richting Corvara. Uiteindelijk 6 seconden sneller dan mijn fietsmaat

[daniel1975]

Afdaling Giau tijdens de Maratona. Ik had daar een “flow-momentje” waarbij alles lukte en supersnel naar beneden in full control. Denk dat ik ook nooit meer een fiets heb gehad die zo goed door bochten daalde als destijds de Pinarello Paris carbon.

Afdaling Ventoux naar Malaucene is een klassieker idd. Het eerste deel van de Lautaret tot La Grave doet het bij mij ook altijd goed. Breed, overzichtelijk en goed asfalt.

[leon1]

Mijn toevoeging:

Mallorca: Coll de Reis naar Sa Calobra - niet een supersnelle afdaling vanwege de vele haarspeldbochten maar daarom juist ook leuk en technisch. Fantastische omgeving;

Lanzarote: De LZ-67 vanaf het nationaal park Timanfaya naar Yaiza: kaarsrecht en biljartlakenglad stuk asfalt. Met wind in de rug rond de 70km/u zonder de remmen in aanslag te hoeven houden. Zo gaaf!

Tenerife: Montana Yegua Blanca naar Guimar - meer dan 30km aan 1 stuk dalen. Puur leuk vanwege de oneindige afstand en ook de mooie uitzichten;

[bever]

Afdaling Ballon d'Alsace richting Giromagny in de Trois Ballons van 2008 (?).... Weet niet precies waarom, voelde me top, had een nummer van BLØF in mijn hoofd op repeat staan, afdaling zelf reed ik solo maar net op het laatste dalende stuk kon ik met een korte inspanning aanpikken bij een groepje voor me. Die afdaling zit me 15 jaar later nog in het geheugen.

heerlijke afdaling

[rene]

Mijn 3 in willekeurige volgorde :

Semnoz naar Annecy
Galibier naar Valloire met Telegraphe als toetje
Stationsberg naar station Etikhove ( puur vanwege de herinnering )

[meuk]

Lastige... telt Gorges de la Nesque ook?

[wasbeer2006]

Zoals Pino zegt, rank ik ook op flow, gevoel en afwisseling.

Motaronne - mooie flow niet te snel een heerlijk bochten en afwisseling
Pordoi - dat was in de regen mijn beste afdaling ooit op de weg op de MTB
De Brocken - de betonnen platen afdaling, daar heb ik 5 jaar lang de kom gehad

Daarna komen er veel leuke afdalingen, Ventoux is ook wel aardig.
Eerste stuk van de alp duez zitten ook gave stukken in net als de Telegraph