Al snel hadden ze Texel als lokatie uitgezocht.
En als klap op de vuurpijl vonden ze dat we dan gelijk maar even een stukje van het ATB parcours moesten doen.
Helaas heb ik geen ATB maar gelukkig heeft onze sportschool er een aantal welke uitgeleend mogen worden.
Dus vanochtend ben ik rustig naar het werk gefietst en heb daar een ATB geleend, mijn eigen SPD-pedalen erop gezet en naar het verzamelpunt gegaan.
Daar aangekomen bleek dat we met zn achten waren voor deze dag.
Een gezelschap van geroutineerde ATB-ers tot goedwillende amateurs die nooit op een fiets hadden gezeten ging op weg naar de Texelse boot.
Deze ging om 09:30 zodat we even voor tienen aankwamen op Texel.

Na de boot gingen we snel op weg richting Den Hoorn.

Lekker rustig door Den Hoorn heen gefietst en richting het ATB parcours gegaan.
Daar aangekomen was er toch niet zoveel animo om het rondje te doen.
Dus hebben we democratisch besloten om maar op de verharde weg te blijven.
Jammer, had ik net zo goed de racert mee kunnen nemen.
Maar ja, dan maar rustig richting de Koog.
Lekker via de duinen en langs Ecomare kwamen we aan in de Koog.
Tijd voor een bak koffie.
En op het terras zag ik een bekend beeld voorbij komen.

Dat appelgebak is ook overal verkrijgbaar.
Na de koffiestop was het tijd om naar het noordelijkste puntje van Texel te gaan.
Via diversiteit aan natuurschoon kwamen we daar na een ritje met veel tegenwind aan.


De vuurtoren verwelkomde ons en vanaf hier zou de wind ons gunstig gezind zijn.

Nu was het rustig afzakken richting De Cocksdorp voor een hapje eten.
Dit was voor mij en twee collegas de tijd om eens wat harder op de pedalen te trappen.
Kop over kop waren we zo in De Cocksdorp waar we netjes op het terras op de rest wachtten.
Na een heerlijke uitsmijter ham/kaas moesten we alweer verder want we wilde terug met de boot van drie uur.
Dus zijn we gestaag doortrappend, de vermoeide collegas mentale steun gevend weer richting de boot gegaan.

Onderweg viel het mij op dat er eigenlijk weinig te zien was van Texels trots, de beroemde texelse schapen, maar gelukkig kwamen we die ook tegen.

De boot van drie uur hebben we met gemak gehaald en om half vier draaiden we het vertrek punt weer op.

Netjes de fiets weer terug gebracht en met een voldaan gevoel afscheid genomen van de collegas.
De hele dag een heerlijk zonnetje gehad en een lekker kleurtje gekregen op de armen en benen.
Ik heb een leuke dag gehad maar ik zou zelf niet met de racer naar Texel gaan om de simpele reden dat er te veel touristen op de fietspaden rijden en dat is mij te gevaarlijk.
Verder is het een pracht eiland.