Heeft iemand deze tocht weleens gefietst?
Brian
Dreilaender fahrt St. Vith
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Inmiddels kan ik je er wel wat over vertellen want ik heb deze rit vandaag gereden. Vrijdagavond de spullen klaargezet en vanmorgen om 7.00uur vertrokken richting St. Vith. Da's voor zo'n ritje rijkelijk laat maar ik had na een drukke week m'n slaap hard nodig. Bovendien mocht je tot 11.00uur starten voor de lange afstand dus niets aan de hand.
Eenmaal ter plekke zag ik bijna alleen maar mtb'ers. Het is namelijk vooral een mtb festijn waar ze echter ook een 'rennrad toertocht' beschikbaar hebben gemaakt. En dan wel gewoon 5 afstanden dus er was keuze genoeg.
Ik koos voor de 150km en ging in ietwat frisse omstandigheden op pad. Tijdens de rit kwam ik tot dezelfde constatering die ik al eens eerder had gedaan in deze regio. Er is eigenlijk nauwelijks een zinnig argument te verzinnen waarom er zo weinig fietsers richting Eiffel & Luxemburg trekken. De wegen zijn uitstekend en rustig. Het uitzicht is er vaak prachtig en de heuvels zijn uitdagend genoeg. Enige dat je mist is de link met wielerhistorie. Er worden daar nu eenmaal geen klassiekers gereden. Nu vind ik dat wel een belangrijk aspect maar dit is ook wel aardig....
De route was afwisselend en gaf beslist voldoende uitdaging. In Luxemburg ook zo'n heerlijk stuk door een vallei heen waar je lekker door kunt trappen. Verder geen steile wand rijden maar mooi lopende beklimmingen. Echt een prima ritje.
Na de rit was het tijd voor de tweede gang. In combinatie met de toeristentochten was er namelijk ook een mbt wedstrijd voor profs. Ik besloot daarom na een hapje en een drankje even het terrein op te lopen om een kijkje te nemen.
Hier Belgisch kampioen Kevin van Hoovels die zijn techniek demonstreert.
Hij zou uiteindelijk samen met cross legende Sven Nys overblijven in de laatste ronde. Sterker nog, ze gingen samen naar de meet.
Het was uiteindelijk Van Hoovels die de bloemen pakte. Leuk om te zien. Overigens vond ik het opvallend dat er in het deelnemersveld behoorlijk niveauverschil was. De top gaat echt serieus hard maar achterin het veld zitten er bij die het eigenlijk na het eerste rondje al wel hebben gezien. Niet dat ik het ze na doe overigens.
Na de sprint snel naar binnen om de finish van de tour etappe te zien. En jawel. Weer de Belgische driekleur!
Was weer een lekker dagje in een omgeving die ik zeker nog eens vaker moet bezoeken.
Eenmaal ter plekke zag ik bijna alleen maar mtb'ers. Het is namelijk vooral een mtb festijn waar ze echter ook een 'rennrad toertocht' beschikbaar hebben gemaakt. En dan wel gewoon 5 afstanden dus er was keuze genoeg.
Ik koos voor de 150km en ging in ietwat frisse omstandigheden op pad. Tijdens de rit kwam ik tot dezelfde constatering die ik al eens eerder had gedaan in deze regio. Er is eigenlijk nauwelijks een zinnig argument te verzinnen waarom er zo weinig fietsers richting Eiffel & Luxemburg trekken. De wegen zijn uitstekend en rustig. Het uitzicht is er vaak prachtig en de heuvels zijn uitdagend genoeg. Enige dat je mist is de link met wielerhistorie. Er worden daar nu eenmaal geen klassiekers gereden. Nu vind ik dat wel een belangrijk aspect maar dit is ook wel aardig....
De route was afwisselend en gaf beslist voldoende uitdaging. In Luxemburg ook zo'n heerlijk stuk door een vallei heen waar je lekker door kunt trappen. Verder geen steile wand rijden maar mooi lopende beklimmingen. Echt een prima ritje.
Na de rit was het tijd voor de tweede gang. In combinatie met de toeristentochten was er namelijk ook een mbt wedstrijd voor profs. Ik besloot daarom na een hapje en een drankje even het terrein op te lopen om een kijkje te nemen.
Hier Belgisch kampioen Kevin van Hoovels die zijn techniek demonstreert.
Hij zou uiteindelijk samen met cross legende Sven Nys overblijven in de laatste ronde. Sterker nog, ze gingen samen naar de meet.
Het was uiteindelijk Van Hoovels die de bloemen pakte. Leuk om te zien. Overigens vond ik het opvallend dat er in het deelnemersveld behoorlijk niveauverschil was. De top gaat echt serieus hard maar achterin het veld zitten er bij die het eigenlijk na het eerste rondje al wel hebben gezien. Niet dat ik het ze na doe overigens.
Na de sprint snel naar binnen om de finish van de tour etappe te zien. En jawel. Weer de Belgische driekleur!
Was weer een lekker dagje in een omgeving die ik zeker nog eens vaker moet bezoeken.