Een verhaal en een vraag.
Lang, maar nodig om situatie direct klaar te maken.
Voor diegenen die enkel de vraag willen, ik heb daarom deze apart als tweede post geplaatst.
Ik pendel sinds enkele decennia, door alle weer en veel km en moet mijn plan trekken bij pech.
Begon, en hou daartoe 2 fietsen aan, idee was 1 in onderhoud, en 2de om intussen verder te kunnen.
Dat bleek echter buiten de realiteit te zijn.
Want die fietsenwinkels/herstellers, ik ben er intussen al 5 beu geraakt.
Ik koop er een nieuwe fiets. Eerste keer onderhoud is het volgende week hersteld.
Dan 2 weken. Dan een maand. Enz. Om te eindigen in het voor mij doem-scenario: terwijl de ene nog in onderhoud zit (accuraat lin deaatste keer: staat al 8 maanden op herstelling te wachten in het kot van de fietshersteller), raakt mijn tweede in dezelfde herstellingsnood.
Op een bepaald moment (intussen een 5-6 tal jaar geleden) besloot ik dat het zo niet verder kon. Na 3 maand al problemen, toen reed ik nog minder km (25 dagelijks), een toen typerende situatie: ik rij naar werk, kom in een regenbui terecht, en plots schiet mijn ketting om de haverklap door, tot (bij goed nat) ik gewoon voorwaarts kon kolibrieen zonder weerstand.
Uitleg van mijn toenmalige "velomaker": slijtage.
Ik vragen: hoe komt het dat ik, na te voet verder naar werk, en na fiets 's avonds droog, het probleem "verdwenen" is?
Meneer zegt geen idee te hebben. Volgens meneer zijn de tanden van de cassette versleten en vervanging nodig, en meneer zegt dat ik veel macht zet.
En ook dat ik altijd op mijn grootste verzet rij.
Dat laatste, was eigenlijk zelf al een "uit armoe", want, nieuwe fiets, of net onderhoud gehad - ik kan schakelen over alle tandwielen achteraan.
Enkele weken later: de grootste (meeste tanden / kleinste verzet), ging al niet meer. En een 2 maand later kon ik nog kiezen tussen de twee kleinste van de 7.
Schakelkabel uitgerokken? Slijtage? Beide? Geen idee. Ik kende geen zak van fietstechniek, zo zijn er veel, geen schande of zo, gewoon net zoals velen/meesten niet mijn gekozen plaats niet in de werkspecialisaties / arbeidsdeling. Daarvoor bestaat "fietsenmaker".
Versnellingen, waren voor mij zo nutteloos, en toen ontdekte ik het bestaan van singlespeed. Eigenlijk een terug in de tijd. Byebye een moderner comfort.
Ik daarmee naar mijn (toenmalig laatste) fietsenmaker.
Oeioei. Het was alsof ik had gevloekt. Meneer stond negatief, en zei dat ie dat niet ging vinden in mijn maat (ben een groot... nou 193 cm lijkt me zo 'erg' niet.. persoon). Nog een tweede keer pogen een week later, bleef een nee.
Toen ging ik er, met gedachte hier kom ik niet meer binnen, weg.
Ging op zoek naar een... volgende fietsenmaker, vond er 1, legde mijn probleem met versnellingen, en nog enkele andere kleinere andere praktische problemen, uit.
En, de "nieuwe meneer" ging kijken voor een "kader voor een binnenversnellingsfiets".
Intussen (ik bezocht toen verschillende) kreeg ik van een andere een verklaring voor dat "doorschieten bij regenweer": de vrijwiel, palletjes die in vet zitten dat plakkerig wordt bij nat worden, en niet meer terugkeren. Intussen blijkende een "common" probleem te zijn, alleen had die eerdere fietsenmaker blijkbaar geen zin om mij dat te zeggen. Dit terzijde.
Bij mijn "nieuwe meneer", had ik volgende wensen overgemaakt:
1) geen versnellingen, dus vast verzet, opgegeven als huidig kettingblad + de 2de kleinste van mijn versnellingscassette achteraan.
2) een bagagerek dat maakt dat mijn dubbele fietstassen niet meer achteraan kapotgeschuurd worden door mijn band.
3) een stuur dat niet almaar ambetant kraakt / minder speling heeft.
4) mijn schoentippen niet meer in de weg zitten van mijn voorwiel bij draaien / maneuvreren.
5) ik niet meer met mijn hielen tegen mijn fietstassen zit, waardoor ik genoopt ben aan mijn bagagerek te bricoleren om de tassen meer naar achter te krijgen (en mijn achterlicht als het ware in een onzichtbaar hokje komt te zitten).
Na een maand of zo: de nieuwe fiets was gearriveerd.
Ik ga kijken. Een fiets zonder versnellingen yippie. Ik vergat mijn andere wensen.
Later bleken die compleet genegeerd te zijn geweest. 1 voor 1 dejavu.
En (opnieuw zucht) ermee leren te leven.
De belangrijkste (geen doorschieten meer) was echter van de baan, en dat was de belangrijkste.
Enige maanden later besloot ik (zoals hem toen ook gezegd) de 2de fiets te kopen (en dus van 2 versnellingsfietsen naar 2 singlespeeds te hebben gegaan).
En zei dat die wèl volledig aan mijn wensen zou moeten beantwoorden. Hij ging ervoor zorgen.
Niet dus.
De enige "vooruitgang" was dat hij had zitten lassen aan het bagagerek - hij had wat dun aluminium buiswerk er zo achteraan aan vast gemaakt.
Ik had toen moeten weigeren te betalen zolang niet zoals het gevraagd was. Maar ik ben een gemakkelijk persoon - stel me niet hard op.
Hij zei ook terloops dat, "zoals ik had gevraagd", er haakjes aan het kader waren voor een rekker (aan de as). Ik zei dat ik dat niet had gevraagd maar kom, en hechtte geen belang aan die "extra".
Bleek later echter een dikke vergissing, want de dure fietstassen leunen ertegen, en de haakjes krassen ze daar kapot.
Ook zijn aluminium buiswerk was prutswerk. De eerste keer dat ik met de fiets reed (om een 12 tal km te rijden) hoorde ik na 5 km iets vallen. Ik keerde terug en zag een achterlicht liggen. Bleek het mijne. Losgetrild. Moertjes zonder teflon, op een uitstekend-tweepunts gemonteerd buiswerk dat trillingen versterkt.
De 2 fiets kostte de helft meer. Frame zag er wat fraaier/dikker uit en trapas constructie leek steviger.
Na enkele jaren, en winters, bleek echter dat de vrijwielconstructie, de verende palletjes, naast nat worden/plakkerig vet, ook gewoon kan vastvriezen. Ik kwam 's avonds terug van een trip, geen regen, wel natte baan, en fiets nog wat nat van dag voordien, het was al af aan het koelen, en plots dat beruchte doorschieten. Gelukkig, was maar een halve km van huis.
Ik had eerder een reserve achterwiel gekocht, kon dus gewoon wiel vervangen en verder de volgende dag.
Ik vroeg de fietsenmaker hoe het kan dat er water inkomt, "waarschijnlijk slecht afgedicht". Ik vroeg of er iets beter bestond.
Hij zei dat er waren met meer palletjes / sterkere veertjes. Ik vroeg naar het prijsverschil. Hij zei dat ze "wat meer" kostten. Ik vroeg hoeveel - hij zei dat hij ging kijken. Ik zei dat dat vastvriezen / weerstandsloos trappen onaanvaardbaar is, zit blok, niemand om te bellen, enkel tevoet, en dat "wat meer" het waard was om van het probleem af te zijn. Ik zei dat hij er dan 5 mocht bestellen. Het tandwiel achter is toch het meest slijtende onderdeel en ik had er al 2 nodig simpel voor de stap vrijwiel > fixie van mijn 2 fietsen.
Maand later telefoontje. Waren binnen. Prijs 350 euro. Ik sloeg figuurlijk achterover, en liet dat blijken. Meneer zei dat ie toen niet wist dat ze zoveel gingen kosten. Ik zei dat ie bij het bestellen aan zijn leverancier toch wel de prijs heeft gezien, en me toch even had kunnen informeren dat de prijs 5 keer zoveel was dan "wat meer". Geen antwoord. Ik had weinig keus, kon enkel zuchten. Hij zei dat ze steviger waren. Ik interpreteerde dat als langer meegaan en zwichtte in de gedachte dat ze misschien 5 keer zolang meegingen.
Niet dus.
Toen besloot ik om ook van vrijwiel af te stappen. Doortrapper dus. "Fixie".
Vast tandwiel. Hij had 1 liggen. 5 euro. Monteren.
En ik mijn eerste rit zonder vrijwiel. Ik had de moeilijkheid sterk overschat. Het ging vanzelf, en ik ontdekte dat ik ook kon remmen door tegen te duwen.
1 ding om in gedachten te houden: kom niet dichtbij zaken / drempels met je trappers. Met vrijwiel kun je als nood zich stelt je benen strilhouden en een trapper rechts of links hoger. Met fixie dus niet. In het beste geval heb je de afstand van 1 toer om te beseffen en te reageren door weg te wijken. Maar de nood is vaak net dat je wordt klemgereden door een voertuig, en niet kan weg wijken. Het volgende moment is het klap.
Intussen zijn mijn fietsen en reserve achterwielen allemaal met vast tandwiel, en wil ik nooit meer terug. Het is pezen op bruggen en tegenwind, en soms (zoals eergisteren bij 100 per uur - windstoten daar, of tussen enkele huizenrijen in centra als in een versnellende windtunnel) afstappen en met de fiets een minuut tevoet aan de hand ploeteren) maar de regelmatig terugkerende ellendes zijn weg.
Echter, is er nog veel ruimte voor verdere verbetering.
Uit armoe naar single speed.
Eigenlijk een probleemopsomming haha. De vragen zijn logisch naar oplossing ervoor.
Omdat ik denk om terug een nieuw stel fietsen te kopen, geen conversies maar direct singlespeed, en ook "uitgerust" (werk/winkel/veel bagage), geen gestripte race lichtgewichtjes haha.
EEN
Ik heb, in 2 decennia, nooit een ketting gebroken.
Sinds single speed, voorbije 2 jaar, 3 keer, waarvan 2 keer in de fixie/doortrapper periode (van begin 2016).
Een eerste voor de hand liggende reden is de afwezigheid van kettingspanner, ik moet mijn achterwiel naar achter schuiven als de ketting te los komt te hangen, en dat is een stappen geen continu proces.
Een tweede is dat je doorgaans kiest voor een verzet dat groot genoeg is om niet te moeten draaien als een kolibrie zonder vooruit te komen, en buiten dat moet sleuren. De ketting en tanden zien dan dus af.
Ik ben gewoon met groot verzet te rijden. Mijn kettingblad aan de trapas is een "groter dan normaal" - 52 tanden. Er kan geen grotere op (dat was op 1 van mijn 2 laatste versnellingsfietsen al zo, eens gevraagd aan een andere fietsenmaker) want die komt dan tegen de rechterbuis framedeel achterwiel.
Beide fietsenmakers hebben dat maar kunnen plaatsen door geen kettingkast te voorzien. Een groot nadeel want zo ligt de ketting bloot voor het schurend en dus slijtend vuil.
Op 1 van mijn 2 laatste fietsen heb ik ook een breder kettingblad en bredere ketting. Gewoon al het tandbreedte verschil volstond om dat 52 tanden kettingwiel te doen snijden in die framebuis. Niet veel, maar toch een dikke mm.
Mijn laatste kettingbreuk was 2 weken terug. Een Z1X INOX van KMC. Totnogtoe was ik vrij tevreden over inox kettingen. Niettegenstaande een fietsenmaker me zei dat inox niet sterker is, ervaar ik toch minder uitrekking. Normaal vervang ik de ketting als mijn achterwiel niet meer verder naar achter kan. Maar dat was buiten zout gerekend. Een maand terug was er een paar weken vriezen (geen sneeuw, wel wat nattigheid en gestrooid) en op een avond (in 1 werkdag tijd dus) merkte ik dat de uiteindjes van de asjes van de ketting allemaal bruin waren. Toen ik afspoelde in water werd dat typisch-roestbruin sop. Het blonk allemaal weer, maar materiaal is verloren, en inderdaad, twee weken geleden toen ik over enige kasseien reed lag mijn ketting ineens op de weg. Het sluitplaatje van een schakel was gewoon losgekomen, doordat de vastklemmings geponste diametervergroting zodanig was gereduceerd door het zout dat ze het plaatje niet meer hield.
Is die KMC ketting niet volledig uit dezelfde kwaliteit inox? Had het zout aan de asuiteindjes meer tijd om te vreten? Geen idee. Maar wat ik wèl weet is dat mijn wielspaken, spijts vaak hangende vol zand/vuil, nooit roest vertonen.
Daar een geheel maar zo sterk is als zijn zwakste onderdeel, is de meerprijs van die KMC Z1X INOX (25 euro versus 10-12) gewoon verloren geld.
Eigenlijk moet ik een kettingkast hebben. Dat is de voor de hand liggende beginoplossing hier. Maar dat gaat zogezegd dus niet wegens dat 52 tanden kettingblad.
Ik heb een spatlap achter mijn voorwiel, maar mijn achterwiel gooit vuil ook vooraan weg, recht op kettingblad en ketting, en er is weinig bruikbaars om aan te monteren. Ik heb al de breedste spatborden die er waren en daar de ketting er quasi tegen de framebuis loopt zou het aan de binnenkant van het frame moeten zijn, tussen spatbord en frame, eveneens nauwelijks plaats.
Eigenlijk is er bij singlespeed geen kettingbreedte limiet buiten de ruimte naar fietsonderdelen toe meer. Bij wijze van spreken zou je er een dikke bromfiets ketting op moeten kunnen leggen. En misschien bromfiets tandwielen haha.
Waarom niet? Niet om extra kracht over te kunnen brengen maar gewoon om de breuk kans door slijtage te reduceren. Een beetje zoals ze (vroeger?) gloeidraadlampen geschikt voor hogere voltages gebruikten in bewegende / trillende omgevingen.
TWEE
Kader. Klaarblijkelijk is het moeilijk om een groot genoeg kader te vinden.
Ik ben een Belg, maar 193 cm en schoenmaat 47 is nu ook zo groot niet, in NL, nochtans zogezegd fietsland zijn er ook, en %meer "grote mensen.
Ïk heb een langere stuurpen moeten plaatsen. Mijn "vorige" fietsenmaker, spijts eerdere beweringen, zei dat ie geen langere vond, maar mijn huidige kon dat blijkbaar wel.
Terzijde: die eerste heeft me vorig jaar bijna doen verongelukken. Op een dag belde ie me om te zeggen dat ie een oplossing had voor mijn stuur (eerst had ie me een eendelig "ossestuur" verpatst maar het kraken/de speling kwam door de stuurpen-knie waarvan de aluminium tanden afbrokkelden - aluminium is bros).
Die oplossing bleek een monsterachtig uitziende stuurpen te zijn bedoeld voor een tandem achteraan. Het in de framebuis schuivende deel, was echter evenlang, dus de extra lengte zat aan de verkeerde kant. Toch monteerde ie dat, en het tapse klemstuk zat blijkbaar niet diep genoeg, toen ik wegreed had ik na 500 meter op een kruispunt ineens mijn stuur los in mijn handen en ging ik diagonaal tussen 2 auto's door tot tegen een haag.
En toen ik met dat stuur over mijn buis hangende terug stond bij die kerel, zat ie er nog mee te lachen en scherste dat ik er te hard aan had getrokken.
Zijnde de directe aanleiding voor me om hem te dumpen.
Maar, het kader te klein is waar het probleem begon, het te laag zittende stuur is enkel gevolg.
DRIE
Bagagerek. Al mijn dure fietstassen worden kapot gemaakt door achterwiel of uitstekende rommel. Zelfs langere bagagedragers zijn geen voldoende oplossing want (ik heb dat ook vaak gezien bij anderen) tassen worden van onder naar boven gevuld, gewicht onderaan, en rug tas plooit door naar het wiel toe, een knik. En komen er toch tegen.
De bagagedrager/frame moet dus eigenlijk naar beneden uitgebreid zijn. Onder de ashoogte van het wiel.
VIER
Fietskarren. Een tijd terug zag ik een okkazie te koop voor een spotprijs (50 euro).
Omdat er een gat zat vooraan in het zeil, iets dat ik kon, en heb, hersteld met zelfde doek en een sterke montagesilicone. En voor het zekerst ook nog ga doornaaien. De kar wordt aan de fiets vastgemaakt via een oogklem/beugel die op de achterwielas wordt geschoven tussen moer en uitvaluiteind. Maar, as is te kort - er is niet genoeg draad vrij om de moer er volledig op te draaien. En, iemand zei me dat as/kader niet voorzien is op zo een gewicht dat aan een uiteind trekt. Wat is dan de wèl aangewezen montage? Of bestaan er kaders die daar specifiek voor ontworpen werden?
VIJF
Gerelateerd, ik heb sinds een paar jaar vaak veel bagage mee. 30-40 kilo geen uitzondering. Mijn achterband/wiel ziet dus af. Laatste tijd veel spaken gebroken, ook al met mijn meer kilometers en die drempels overal. Ik heb al elektrische fietsen gezien die zo te zien "zwaardere" achterwielen hebben. Dikkere banden.
Ik moet een fiets hebben die op bagage achteraan is voorzien. Een bakfiets is me een alle dagen-te lomp/te groot.
Omdat ik denk om terug een nieuw stel fietsen te kopen, geen conversies maar direct singlespeed, en ook "uitgerust" (werk/winkel/veel bagage), geen gestripte race lichtgewichtjes haha.
EEN
Ik heb, in 2 decennia, nooit een ketting gebroken.
Sinds single speed, voorbije 2 jaar, 3 keer, waarvan 2 keer in de fixie/doortrapper periode (van begin 2016).
Een eerste voor de hand liggende reden is de afwezigheid van kettingspanner, ik moet mijn achterwiel naar achter schuiven als de ketting te los komt te hangen, en dat is een stappen geen continu proces.
Een tweede is dat je doorgaans kiest voor een verzet dat groot genoeg is om niet te moeten draaien als een kolibrie zonder vooruit te komen, en buiten dat moet sleuren. De ketting en tanden zien dan dus af.
Ik ben gewoon met groot verzet te rijden. Mijn kettingblad aan de trapas is een "groter dan normaal" - 52 tanden. Er kan geen grotere op (dat was op 1 van mijn 2 laatste versnellingsfietsen al zo, eens gevraagd aan een andere fietsenmaker) want die komt dan tegen de rechterbuis framedeel achterwiel.
Beide fietsenmakers hebben dat maar kunnen plaatsen door geen kettingkast te voorzien. Een groot nadeel want zo ligt de ketting bloot voor het schurend en dus slijtend vuil.
Op 1 van mijn 2 laatste fietsen heb ik ook een breder kettingblad en bredere ketting. Gewoon al het tandbreedte verschil volstond om dat 52 tanden kettingwiel te doen snijden in die framebuis. Niet veel, maar toch een dikke mm.
Mijn laatste kettingbreuk was 2 weken terug. Een Z1X INOX van KMC. Totnogtoe was ik vrij tevreden over inox kettingen. Niettegenstaande een fietsenmaker me zei dat inox niet sterker is, ervaar ik toch minder uitrekking. Normaal vervang ik de ketting als mijn achterwiel niet meer verder naar achter kan. Maar dat was buiten zout gerekend. Een maand terug was er een paar weken vriezen (geen sneeuw, wel wat nattigheid en gestrooid) en op een avond (in 1 werkdag tijd dus) merkte ik dat de uiteindjes van de asjes van de ketting allemaal bruin waren. Toen ik afspoelde in water werd dat typisch-roestbruin sop. Het blonk allemaal weer, maar materiaal is verloren, en inderdaad, twee weken geleden toen ik over enige kasseien reed lag mijn ketting ineens op de weg. Het sluitplaatje van een schakel was gewoon losgekomen, doordat de vastklemmings geponste diametervergroting zodanig was gereduceerd door het zout dat ze het plaatje niet meer hield.
Is die KMC ketting niet volledig uit dezelfde kwaliteit inox? Had het zout aan de asuiteindjes meer tijd om te vreten? Geen idee. Maar wat ik wèl weet is dat mijn wielspaken, spijts vaak hangende vol zand/vuil, nooit roest vertonen.
Daar een geheel maar zo sterk is als zijn zwakste onderdeel, is de meerprijs van die KMC Z1X INOX (25 euro versus 10-12) gewoon verloren geld.
Eigenlijk moet ik een kettingkast hebben. Dat is de voor de hand liggende beginoplossing hier. Maar dat gaat zogezegd dus niet wegens dat 52 tanden kettingblad.
Ik heb een spatlap achter mijn voorwiel, maar mijn achterwiel gooit vuil ook vooraan weg, recht op kettingblad en ketting, en er is weinig bruikbaars om aan te monteren. Ik heb al de breedste spatborden die er waren en daar de ketting er quasi tegen de framebuis loopt zou het aan de binnenkant van het frame moeten zijn, tussen spatbord en frame, eveneens nauwelijks plaats.
Eigenlijk is er bij singlespeed geen kettingbreedte limiet buiten de ruimte naar fietsonderdelen toe meer. Bij wijze van spreken zou je er een dikke bromfiets ketting op moeten kunnen leggen. En misschien bromfiets tandwielen haha.
Waarom niet? Niet om extra kracht over te kunnen brengen maar gewoon om de breuk kans door slijtage te reduceren. Een beetje zoals ze (vroeger?) gloeidraadlampen geschikt voor hogere voltages gebruikten in bewegende / trillende omgevingen.
TWEE
Kader. Klaarblijkelijk is het moeilijk om een groot genoeg kader te vinden.
Ik ben een Belg, maar 193 cm en schoenmaat 47 is nu ook zo groot niet, in NL, nochtans zogezegd fietsland zijn er ook, en %meer "grote mensen.
Ïk heb een langere stuurpen moeten plaatsen. Mijn "vorige" fietsenmaker, spijts eerdere beweringen, zei dat ie geen langere vond, maar mijn huidige kon dat blijkbaar wel.
Terzijde: die eerste heeft me vorig jaar bijna doen verongelukken. Op een dag belde ie me om te zeggen dat ie een oplossing had voor mijn stuur (eerst had ie me een eendelig "ossestuur" verpatst maar het kraken/de speling kwam door de stuurpen-knie waarvan de aluminium tanden afbrokkelden - aluminium is bros).
Die oplossing bleek een monsterachtig uitziende stuurpen te zijn bedoeld voor een tandem achteraan. Het in de framebuis schuivende deel, was echter evenlang, dus de extra lengte zat aan de verkeerde kant. Toch monteerde ie dat, en het tapse klemstuk zat blijkbaar niet diep genoeg, toen ik wegreed had ik na 500 meter op een kruispunt ineens mijn stuur los in mijn handen en ging ik diagonaal tussen 2 auto's door tot tegen een haag.
En toen ik met dat stuur over mijn buis hangende terug stond bij die kerel, zat ie er nog mee te lachen en scherste dat ik er te hard aan had getrokken.
Zijnde de directe aanleiding voor me om hem te dumpen.
Maar, het kader te klein is waar het probleem begon, het te laag zittende stuur is enkel gevolg.
DRIE
Bagagerek. Al mijn dure fietstassen worden kapot gemaakt door achterwiel of uitstekende rommel. Zelfs langere bagagedragers zijn geen voldoende oplossing want (ik heb dat ook vaak gezien bij anderen) tassen worden van onder naar boven gevuld, gewicht onderaan, en rug tas plooit door naar het wiel toe, een knik. En komen er toch tegen.
De bagagedrager/frame moet dus eigenlijk naar beneden uitgebreid zijn. Onder de ashoogte van het wiel.
VIER
Fietskarren. Een tijd terug zag ik een okkazie te koop voor een spotprijs (50 euro).
Omdat er een gat zat vooraan in het zeil, iets dat ik kon, en heb, hersteld met zelfde doek en een sterke montagesilicone. En voor het zekerst ook nog ga doornaaien. De kar wordt aan de fiets vastgemaakt via een oogklem/beugel die op de achterwielas wordt geschoven tussen moer en uitvaluiteind. Maar, as is te kort - er is niet genoeg draad vrij om de moer er volledig op te draaien. En, iemand zei me dat as/kader niet voorzien is op zo een gewicht dat aan een uiteind trekt. Wat is dan de wèl aangewezen montage? Of bestaan er kaders die daar specifiek voor ontworpen werden?
VIJF
Gerelateerd, ik heb sinds een paar jaar vaak veel bagage mee. 30-40 kilo geen uitzondering. Mijn achterband/wiel ziet dus af. Laatste tijd veel spaken gebroken, ook al met mijn meer kilometers en die drempels overal. Ik heb al elektrische fietsen gezien die zo te zien "zwaardere" achterwielen hebben. Dikkere banden.
Ik moet een fiets hebben die op bagage achteraan is voorzien. Een bakfiets is me een alle dagen-te lomp/te groot.
Laatst gewijzigd door Nova op 25 feb 2017 15:40, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik denk niks van u.rob74 schreef:man man man
Wat een warrig en vooral lang verhaal. Als je denkt dat ik dat allemaal ga lezen, dan heb je het mis. Kun je niet gewoon één vraag stellen?
Ik zie niks van u.
Moeilijk om eender wat te denken van u.
svvander
25 feb 2017 21:57
ff kort gefilterd: je heb problemen met een fiets, je bent overgestapt naar een fixie (vermoedelijk omdat je problemen had met versnellingen, ketting, krakend stuur, kader... kortom, niets werkte). Maar nu heb je kettingbreuken.
Welke fietsen had je, met welke systemen? Laten we daar beginnen.
Als ik lees dat je een fiets op maat wenst, met een ander versnelling systeem, voor dagelijks woon-werk, dan denk ik al direct aan bijvoorbeeld een Santos, met Rohloff (of Pinion) en met riemaandrijving => direct al 50% van je misserie opgelost. Deze kan je dan ook uitrusten met op maat gespaakte wielen, voorzien voor je tochten. Maar als je dagelijks zoveel gewicht meesleurt, is het misschien gewoon aan te raden om een E-bakfiets-achtige te kopen?
Welke fietsen had je, met welke systemen? Laten we daar beginnen.
Als ik lees dat je een fiets op maat wenst, met een ander versnelling systeem, voor dagelijks woon-werk, dan denk ik al direct aan bijvoorbeeld een Santos, met Rohloff (of Pinion) en met riemaandrijving => direct al 50% van je misserie opgelost. Deze kan je dan ook uitrusten met op maat gespaakte wielen, voorzien voor je tochten. Maar als je dagelijks zoveel gewicht meesleurt, is het misschien gewoon aan te raden om een E-bakfiets-achtige te kopen?
"First, never follows"
gravelracers.actieforum.com (Nieuw!)
gravelracers.actieforum.com (Nieuw!)
Dank u voor de moeite.svvander schreef:ff kort gefilterd: je heb problemen met een fiets, je bent overgestapt naar een fixie (vermoedelijk omdat je problemen had met versnellingen, ketting, krakend stuur, kader... kortom, niets werkte). Maar nu heb je kettingbreuken.
Welke fietsen had je, met welke systemen? Laten we daar beginnen.
Als ik lees dat je een fiets op maat wenst, met een ander versnelling systeem, voor dagelijks woon-werk, dan denk ik al direct aan bijvoorbeeld een Santos, met Rohloff (of Pinion) en met riemaandrijving => direct al 50% van je misserie opgelost. Deze kan je dan ook uitrusten met op maat gespaakte wielen, voorzien voor je tochten. Maar als je dagelijks zoveel gewicht meesleurt, is het misschien gewoon aan te raden om een E-bakfiets-achtige te kopen?
Mijn verhaal spande enkele decennia.
Het somde enige problemen op die niet opgelost werden door de fietshandels.
Ik heb "de techniek" van mijn fiets daarom gereduceerd tot een mate (fixie) die me toelaat in een voldoende (niet blok zitten / gegijzeld door fietsherstellers die 6 maanden nodig hebben) mate mijn plan te trekken (doe-het-zelf).
En vooral, slijtage zoveel mogelijk reduceren.
Mijn volgend idee/stap, vertrekkende van mijn huidige fixie - toestand, is nu een fiets die zo robuust is dat slijtage minimaal is.
Ik heb zonet de namen die u gaf opgezocht. Zoiets is waar ik naartoe wilde.
Riemaandrijving, had hier, voor fietsen, nog nooit van gehoord.
Want de ketting / tandwielen zijn hier mijn eerste zorg. Bij breuk / whatever hiervan zit je direct blok / te voet. Met een platte band (een stevige buitenband dan) kun je nog wat verder, zelfs in donker en regen.
Ik heb de website van Santos opgezocht. En er een dealerlijst gevonden. Ik heb, gezien het eerder beperkt aantal en mijn enkel-fiets situatie, erg geluk, er is er 1 waar ik quasi dagelijks passeer (en nooit opgemerkt totnogtoe).
Ik heb zonet een bericht gestuurd naar de zaak.
Ik dank u voor het mij op weg zetten.
Inzake dit nog, elektrische fiets wil ik niet, dat introduceert enige afhankelijkheden.svvander schreef:Maar als je dagelijks zoveel gewicht meesleurt, is het misschien gewoon aan te raden om een E-bakfiets-achtige te kopen?
Een bakfiets is me te lomp. Tegenwoordig overal drempels, verhoogde trottoirs en fietspaden, nauwe doorgangen met bazaar (paaltjes struiken enz) in de weg.
Mijn bagage is ook erg variabel, soms heb ik bijna niks mee, soms veel, en ik weet dat niet op voorhand. Een bakfiets lijkt me als rijden met een kamion voor mogelijk een pruts.
Algemene problemen of problemen die jij er mee hebt?Nova schreef:Het somde enige problemen op die niet opgelost werden door de fietshandels
Ik fiets de laatste 10 jaar dagelijks naar het werk. Sinds 3 jaar op een fiets met XT en schijfremmen. Deze winter heb ik voor het eerst het middenblad, ketting + cassette vervangen. Ik rijd wel met 3 verschillende kettingen om de slijtage te spreiden. Schijfremblokken heb ik 2x vervangen denk ik. Ik heb nog nooit een kettingbreuk gehad, niet op mijn fiets om naar het werk te gaan noch op mtb noch op de koersfiets.
Wat kan er beter als ik een nieuwe fiets koop? Standaard 1 blad vooraan ipv de overbodige 3. Jammer genoeg is Shimano op de meeste fietsen nog steeds koning. Maar voor de rest kan ik prima leven met de fietsen die tegenwoordig gemaakt worden.
svvander
26 feb 2017 21:59
Ik gaf Santos nu als voorbeeld. Er zijn echter veel meer merken die dit aanbieden. Ik dacht zelf dat Rose dit ook had. Als je nu echt stevig wenst te gaan, zou ik op zoek gaan naar Titanium-kaders met Pinion of Rohloff.
Deze bijvoorbeeld bij Rose:
https://www.rosebikes.nl/bike/rose-acti ... aid:821881 (Is ook een optie voor je tassendragers)
Of indien titanium:
https://www.vannicholas.com/custom-bikes
Zijn maar voorbeelden, natuurlijk. Titanium is niet goedkoop, maar deze fietsen koop je dan ook niet om er maar een paar jaar mee te rijden.
Deze bijvoorbeeld bij Rose:
https://www.rosebikes.nl/bike/rose-acti ... aid:821881 (Is ook een optie voor je tassendragers)
Of indien titanium:
https://www.vannicholas.com/custom-bikes
Zijn maar voorbeelden, natuurlijk. Titanium is niet goedkoop, maar deze fietsen koop je dan ook niet om er maar een paar jaar mee te rijden.
"First, never follows"
gravelracers.actieforum.com (Nieuw!)
gravelracers.actieforum.com (Nieuw!)
klimmer
27 feb 2017 01:13
Een fiets die niet verslijt, geen onderhoud nodig heeft en eeuwig meegaat is een utopie! Ook niet met Rohloff en/of tandriem.